高中文言文
-
亦欲以究天人之际,通古今之变,成一家之言。
出自
-
云无心以出岫,鸟倦飞而知还。
出自
-
舟遥遥以轻飏,风飘飘而吹衣。
出自
-
木欣欣以向荣,泉涓涓而始流。
出自
-
闻道有先后,术业有专攻,如是而已。
出自
-
族秦者,秦也,非天下也。
出自
-
骊山北构而西折,直走咸阳。
出自
-
有善始者实繁,能克终者盖寡,岂其取之易而守之难乎?
出自
-
竭诚则吴越为一体,傲物则骨肉为行路。
出自
-
六王毕,四海一,蜀山兀,阿房出。
出自
-
是故无贵无贱,无长无少,道之所存,师之所存也。
出自
-
是故弟子不必不如师,师不必贤于弟子。
出自
-
后人哀之而不鉴之,亦使后人而复哀后人也。
出自
-
恩所加则思无因喜以谬赏,罚所及则思无以怒而滥刑。
出自
-
怨不在大,可畏惟人;载舟覆舟,所宜深慎。奔车朽索,其可忽乎?
出自