九月
-
庚戌岁九月中于西田获早稻
古诗《庚戌岁九月中于西田获早稻》魏晋·陶渊明,人生归有道,衣食固其端。孰是都不营,而以求自安?开春理常业,岁功聊可观。晨出肆微勤,日入负耒还。山中饶霜露,风气亦先寒。田家岂不苦?弗获辞此...
-
己酉岁九月九日
古诗《己酉岁九月九日》魏晋·陶渊明,靡靡秋已夕,凄凄风露交。蔓草不复荣,园木空自凋。清气澄余滓,杳然天界高。哀蝉无留响,丛雁呜云霄。万化相寻绎,人生岂不劳?从古皆有没,念之中心...
-
于长安归还扬州九月九日行薇山亭赋韵
古诗《于长安归还扬州九月九日行薇山亭赋韵》南北朝·江总,心逐南云逝,形随北雁来。故乡篱下菊,今日几花开?
-
捣衣
古诗《捣衣》南北朝·柳恽,行役滞风波,游人淹不归。亭皋木叶下,陇首秋云飞。寒园夕木集,思牖草虫悲。嗟矣当春服,安见御冬衣?
-
咏廿四气诗·寒露九月节
古诗《咏廿四气诗·寒露九月节》唐·元稹,寒露惊秋晚,朝看菊渐黄。千家风扫叶,万里雁随阳。化蛤悲群鸟,收田畏早霜。因知松柏志,冬夏色苍苍。
-
九月九日忆山东兄弟
古诗《九月九日忆山东兄弟》唐·王维,独在异乡为异客,每逢佳节倍思亲。遥知兄弟登高处,遍插茱萸少一人。
-
山行
古诗《山行》唐·杜牧,远上寒山石径斜,白云生处有人家。停车坐爱枫林晚,霜叶红于二月花。
-
宣州谢朓楼饯别校书叔云
古诗《宣州谢朓楼饯别校书叔云》唐·李白,弃我去者,昨日之日不可留。乱我心者,今日之日多烦忧。长风万里送秋雁,对此可以酣高楼。蓬莱文章建安骨,中间小谢又清发。俱怀逸兴壮思飞,欲上青天...
-
山居秋暝
古诗《山居秋暝》唐·王维,空山新雨后,天气晚来秋。明月松间照,清泉石上流。竹喧归浣女,莲动下渔舟。随意春芳歇,王孙自可留。
-
九月九日登玄武山
古诗《九月九日登玄武山》唐·卢照邻,九月九日眺山川,归心归望积风烟。他乡共酌金花酒,万里同悲鸿雁天。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
望秦川
古诗《望秦川》唐·李颀,秦川朝望迥,日出正东峰。远近山河净,逶迤城阙重。秋声万户竹,寒色五陵松。客有归欤叹,凄其霜露浓。
-
九月十日即事
古诗《九月十日即事》唐·李白,昨日登高罢,今朝更举觞。菊花何太苦,遭此两重阳?
-
菊花
古诗《菊花》唐·元稹,秋丛绕舍似陶家,遍绕篱边日渐斜。不是花中偏爱菊,此花开尽更无花。
-
渔父
古诗《渔父》唐·张志和,八月九月芦花飞,南谿老人重钓归。秋山入帘翠滴滴,野艇倚槛云依依。却把渔竿寻小径,闲梳鹤发对斜晖。翻嫌四皓曾多事,出为储皇定是非。
-
秋登兰山寄张五
古诗《秋登兰山寄张五》唐·孟浩然,北山白云里,隐者自怡悦。相望试登高,心随雁飞灭。愁因薄暮起,兴是清秋发。时见归村人,沙行渡头歇。天边树若荠,江畔洲如月。何当载酒来,共醉重阳...
-
不第后赋菊
古诗《不第后赋菊》唐·黄巢,待到秋来九月八,我花开后百花杀。冲天香阵透长安,满城尽带黄金甲。
-
长信秋词五首·其一
古诗《长信秋词五首·其一》唐·王昌龄,金井梧桐秋叶黄,珠帘不卷夜来霜。熏笼玉枕无颜色,卧听南宫清漏长。
-
秋登宣城谢脁北楼
古诗《秋登宣城谢脁北楼》唐·李白,江城如画里,山晚望晴空。两水夹明镜,双桥落彩虹。人烟寒橘柚,秋色老梧桐。谁念北楼上,临风怀谢公?
-
早寒江上有怀
古诗《早寒江上有怀》唐·孟浩然,木落雁南度,北风江上寒。我家襄水曲,遥隔楚云端。乡泪客中尽,孤帆天际看。迷津欲有问,平海夕漫漫。
-
南山田中行
古诗《南山田中行》唐·李贺,秋野明,秋风白,塘水漻漻虫啧啧。云根苔藓山上石,冷红泣露娇啼色。荒畦九月稻叉牙,蛰萤低飞陇径斜。石脉水流泉滴沙,鬼灯如漆点松花。