庐山
-
奉和慧远游庐山诗
古诗《奉和慧远游庐山诗》魏晋·王乔之,超游罕神遇,妙善自玄同。彻彼虚明域,暧然尘有封。众阜平寥廓,一岫独凌空。霄景凭岩落,清气与时雍。有标造神极,有客越其峰。长河濯茂楚,险雨列秋...
-
登庐山绝顶望诸峤
古诗《登庐山绝顶望诸峤》南北朝·谢灵运,山行非有期,弥远不能辍。但欲掩昏旦,遂复经圆缺。扪壁窥龙池,攀枝瞰乳穴。积峡忽复启,平途俄已绝。峦垅有合沓,往来无踪辙。昼夜蔽日月,冬夏共霜...
-
望庐山瀑布
古诗《望庐山瀑布》唐·李白,日照香炉生紫烟,遥看瀑布挂前川。飞流直下三千尺,疑是银河落九天。
-
庐山谣寄卢侍御虚舟
古诗《庐山谣寄卢侍御虚舟》唐·李白,我本楚狂人,凤歌笑孔丘。手持绿玉杖,朝别黄鹤楼。五岳寻仙不辞远,一生好入名山游。庐山秀出南斗傍,屏风九叠云锦张,影落明湖青黛光。金阙前开二峰...
-
庐山瀑布
古诗《庐山瀑布》唐·徐凝,虚空落泉千仞直,雷奔入江不暂息。今古长如白练飞,一条界破青山色。
-
晚泊浔阳望庐山
古诗《晚泊浔阳望庐山》唐·孟浩然,挂席几千里,名山都未逢。泊舟浔阳郭,始见香炉峰。尝读远公传,永怀尘外踪。东林精舍近,日暮空闻钟。
-
登庐山五老峰
古诗《登庐山五老峰》唐·李白,庐山东南五老峰,青天削出金芙蓉。九江秀色可揽结,吾将此地巢云松。
-
湖口望庐山瀑布泉
古诗《湖口望庐山瀑布泉》唐·张九龄,万丈洪泉落,迢迢半紫氛。奔流下杂树,洒落出重云。日照虹霓似,天清风雨闻。灵山多秀色,空水共氤氲。
-
别东林寺僧
古诗《别东林寺僧》唐·李白,东林送客处,月出白猿啼。笑别庐山远,何烦过虎溪。
-
寒食江州满塘驿
古诗《寒食江州满塘驿》唐·宋之问,去年上巳洛桥边,今年寒食庐山曲。遥怜巩树花应满,复见吴洲草新绿。吴洲春草兰杜芳,感物思归怀故乡。驿骑明朝发何处?猿声今夜断君肠。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
彭蠡湖中望庐山
古诗《彭蠡湖中望庐山》唐·孟浩然,太虚生月晕,舟子知天风。挂席候明发,渺漫平湖中。中流见匡阜,势压九江雄。黤黕容霁色,峥嵘当曙空。香炉初上日,瀑水喷成虹。久欲追尚子,况兹怀远...
-
庐山东林寺夜怀
古诗《庐山东林寺夜怀》唐·李白,我寻青莲宇,独往谢城阙。霜清东林钟,水白虎溪月。天香生虚空,天乐鸣不歇。宴坐寂不动,大千入毫发。湛然冥真心,旷劫断出没。
-
庐山瀑布
古诗《庐山瀑布》唐·孙鲂,有山来便有,万丈落云端。雾喷千岩湿,雷倾九夏寒。图中僧写去,湖上客回看。却羡为猿鹤,飞鸣近碧湍。
-
送内寻庐山女道士李腾空二首·其二
古诗《送内寻庐山女道士李腾空二首·其二》唐·李白,多君相门女,学道爱神仙。素手掬青霭,罗衣曳紫烟。一往屏风叠,乘鸾著玉鞭。
-
送内寻庐山女道士李腾空二首·其一
古诗《送内寻庐山女道士李腾空二首·其一》唐·李白,君寻腾空子,应到碧山家。水舂云母碓,风扫石楠花。若爱幽居好,相邀弄紫霞。
-
行经庐山东林寺
古诗《行经庐山东林寺》唐·许浑,离魂断续楚江壖,叶坠初红十月天。紫陌事多难暂息,青山长在好闲眠。方趋上国期干禄,未得空堂学坐禅。他岁若教如范蠡,也应须入五湖烟。
-
题西林壁
古诗《题西林壁》宋·苏轼,横看成岭侧成峰,远近高低各不同。不识庐山真面目,只缘身在此山中。
-
自咏示客
古诗《自咏示客》宋·陆游,衰发萧萧老郡丞, 洪州又看上元灯。羞将枉直分寻尺, 宁走东西就斗升。吏进饱谙箝纸尾, 客来苦劝摸床棱。归装渐理君知否, 笑指庐山古涧藤。