写雪
-
咏雪
古诗《咏雪》南北朝·刘义庆,谢太傅寒雪日内集,与儿女讲论文义。俄而雪骤,公欣然曰:“白雪纷纷何所似?”兄子胡儿曰:“撒盐空中差可拟。”兄女曰:“未若柳絮因风起。”公大笑...
-
咏雪
古诗《咏雪》南北朝·吴均,微风摇庭树,细雪下帘隙。萦空如雾转,凝阶似花积。不见杨柳春,徒见桂枝白。零泪无人道,相思空何益。
-
雪里梅花诗
古诗《雪里梅花诗》南北朝·阴铿,春近寒虽转,梅舒雪尚飘。从风还共落,照日不俱销。叶开随足影,花多助重条。今来渐异昨,向晚判胜朝。
-
雪
古诗《雪》唐·罗隐,尽道丰年瑞,丰年事若何。长安有贫者,为瑞不宜多。
-
绝句
古诗《绝句》唐·杜甫,两个黄鹂鸣翠柳,一行白鹭上青天。窗含西岭千秋雪,门泊东吴万里船。
-
霁雪
古诗《霁雪》唐·戎昱,风卷寒云暮雪晴,江烟洗尽柳条轻。檐前数片无人扫,又得书窗一夜明。
-
江雪
古诗《江雪》唐·柳宗元,千山鸟飞绝,万径人踪灭。孤舟蓑笠翁,独钓寒江雪。
-
对雪
古诗《对雪》唐·高骈,六出飞花入户时,坐看青竹变琼枝。如今好上高楼望,盖尽人间恶路岐。
-
春雪
古诗《春雪》唐·东方虬,春雪满空来,触处似花开。不知园里树,若个是真梅。
-
夜雪
古诗《夜雪》唐·白居易,已讶衾枕冷,复见窗户明。夜深知雪重,时闻折竹声。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
白雪歌送武判官归京
古诗《白雪歌送武判官归京》唐·岑参,北风卷地白草折,胡天八月即飞雪。忽如一夜春风来,千树万树梨花开。散入珠帘湿罗幕,狐裘不暖锦衾薄。将军角弓不得控,都护铁衣冷难着。瀚海阑干百丈...
-
问刘十九
古诗《问刘十九》唐·白居易,绿蚁新醅酒,红泥小火炉。晚来天欲雪,能饮一杯无?
-
逢雪宿芙蓉山主人
古诗《逢雪宿芙蓉山主人》唐·刘长卿,日暮苍山远,天寒白屋贫。柴门闻犬吠,风雪夜归人。
-
终南望馀雪
古诗《终南望馀雪》唐·祖咏,终南阴岭秀,积雪浮云端。林表明霁色,城中增暮寒。
-
清平乐·画堂晨起
古诗《清平乐·画堂晨起》唐·李白,画堂晨起,来报雪花坠。高卷帘栊看佳瑞,皓色远迷庭砌。盛气光引炉烟,素草寒生玉佩。应是天仙狂醉,乱把白云揉碎。
-
春雪
古诗《春雪》唐·韩愈,新年都未有芳华,二月初惊见草芽。白雪却嫌春色晚,故穿庭树作飞花。
-
北风行
古诗《北风行》唐·李白,烛龙栖寒门,光曜犹旦开。日月照之何不及此?惟有北风号怒天上来。燕山雪花大如席,片片吹落轩辕台。幽州思妇十二月,停歌罢笑双蛾摧。倚门望行人,念...
-
村雪夜坐
古诗《村雪夜坐》唐·白居易,南窗背灯坐,风霰暗纷纷。寂莫深村夜,残雁雪中闻。
-
雪晴晚望
古诗《雪晴晚望》唐·贾岛,倚杖望晴雪,溪云几万重。樵人归白屋,寒日下危峰。野火烧冈草,断烟生石松。却回山寺路,闻打暮天钟。
-
望雪
古诗《望雪》唐·李世民,冻云宵遍岭,素雪晓凝华。入牖千重碎,迎风一半斜。不妆空散粉,无树独飘花。萦空惭夕照,破彩谢晨霞。