梅花
-
西洲曲
古诗《西洲曲》南北朝·佚名,忆梅下西洲,折梅寄江北。单衫杏子红,双鬓鸦雏色。西洲在何处?两桨桥头渡。日暮伯劳飞,风吹乌臼树。树下即门前,门中露翠钿。开门郎不至,出门采红...
-
赠范晔
古诗《赠范晔》南北朝·陆凯,折花逢驿使,寄与陇头人。江南无所有,聊赠一枝春。
-
梅花落
古诗《梅花落》南北朝·鲍照,中庭多杂树,偏为梅咨嗟。问君何独然?念其霜中能作花,露中能作实。摇荡春风媚春日,念尔零落逐风飚,徒有霜华无霜质。
-
雪里梅花诗
古诗《雪里梅花诗》南北朝·阴铿,春近寒虽转,梅舒雪尚飘。从风还共落,照日不俱销。叶开随足影,花多助重条。今来渐异昨,向晚判胜朝。
-
咏落梅
古诗《咏落梅》南北朝·谢朓,新叶初冉冉,初蕊新霏霏。逢君后园讌,相随巧笑归。亲劳君玉指,摘以赠南威。用持插云髻,翡翠比光辉。日暮长零落,君恩不可追。
-
咏早梅
古诗《咏早梅》南北朝·何逊,兔园标物序,惊时最是梅。衔霜当路发,映雪拟寒开。枝横却月观,花绕凌风台。朝洒长门泣,夕驻临邛杯。应知早飘落,故逐上春来。
-
早梅
古诗《早梅》南北朝·谢燮,迎春故早发,独自不疑寒。畏落众花后,无人别意看。
-
杂诗三首·其二
古诗《杂诗三首·其二》唐·王维,君自故乡来,应知故乡事。来日绮窗前,寒梅著花未?
-
早梅
古诗《早梅》唐·柳宗元,早梅发高树,迥映楚天碧。朔吹飘夜香,繁霜滋晓白。欲为万里赠,杳杳山水隔。寒英坐销落,何用慰远客?
-
早梅
古诗《早梅》唐·张谓,一树寒梅白玉条,迥临村路傍谿桥。不知近水花先发,疑是经冬雪未销。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
梅花
古诗《梅花》唐·崔道融,数萼初含雪,孤标画本难。香中别有韵,清极不知寒。横笛和愁听,斜枝倚病看。朔风如解意,容易莫摧残。
-
忆梅
古诗《忆梅》唐·李商隐,定定住天涯,依依向物华。寒梅最堪恨,长作去年花。
-
早梅
古诗《早梅》唐·齐己,万木冻欲折,孤根暖独回。前村深雪里,昨夜一枝开。风递幽香出,禽窥素艳来。明年如应律,先发望春台。
-
梅花落
古诗《梅花落》唐·卢照邻,梅岭花初发,天山雪未开。雪处疑花满,花边似雪回。因风入舞袖,杂粉向妆台。匈奴几万里,春至不知来。
-
江梅
古诗《江梅》唐·杜甫,梅蕊腊前破,梅花年后多。绝知春意好,最奈客愁何。雪树元同色,江风亦自波。故园不可见,巫岫郁嵯峨。
-
梅
古诗《梅》唐·杜牧,轻盈照溪水,掩敛下瑶台。妒雪聊相比,欺春不逐来。偶同佳客见,似为冻醪开。若在秦楼畔,堪为弄玉媒。
-
和裴迪登蜀州东亭送客逢早梅相忆见寄
古诗《和裴迪登蜀州东亭送客逢早梅相忆见寄》唐·杜甫,东阁官梅动诗兴,还如何逊在扬州。此时对雪遥相忆,送客逢春可自由?幸不折来伤岁暮,若为看去乱乡愁。江边一树垂垂发,朝夕催人自白头。
-
十一月中旬至扶风界见梅花
古诗《十一月中旬至扶风界见梅花》唐·李商隐,匝路亭亭艳,非时裛裛香。素娥惟与月,青女不饶霜。赠远虚盈手,伤离适断肠。为谁成早秀?不待作年芳。
-
梅花
古诗《梅花》五代·李煜,殷勤移植地,曲槛小栏边。共约重芳日,还忧不盛妍。阻风开步障,乘月溉寒泉。谁料花前后,蛾眉却不全。失却烟花主,东君自不知。清香更何用,犹发去年...
-
鹊踏枝·梅落繁枝千万片
古诗《鹊踏枝·梅落繁枝千万片》五代·冯延巳,梅落繁枝千万片,犹自多情,学雪随风转。昨夜笙歌容易散,酒醒添得愁无限。楼上春山寒四面,过尽征鸿,暮景烟深浅。一晌凭栏人不见,鲛绡掩泪思量遍。