立春
-
咏廿四气诗·立春正月节
古诗《咏廿四气诗·立春正月节》唐·元稹,春冬移律吕,天地换星霜。冰泮游鱼跃,和风待柳芳。早梅迎雨水,残雪怯朝阳。万物含新意,同欢圣日长。
-
京中正月七日立春
古诗《京中正月七日立春》唐·罗隐,一二三四五六七,万木生芽是今日。远天归雁拂云飞,近水游鱼迸冰出。
-
奉和圣制立春日侍宴内殿出翦彩花应制
古诗《奉和圣制立春日侍宴内殿出翦彩花应制》唐·上官婉儿,密叶因裁吐,新花逐翦舒。攀条虽不谬,摘蕊讵知虚。春至由来发,秋还未肯疏。借问桃将李,相乱欲何如。
-
立春
古诗《立春》唐·杜甫,春日春盘细生菜,忽忆两京梅发时。盘出高门行白玉,菜传纤手送青丝。巫峡寒江那对眼,杜陵远客不胜悲。此身未知归定处,呼儿觅纸一题诗。
-
立春日酬钱员外曲江同行见赠
古诗《立春日酬钱员外曲江同行见赠》唐·白居易,下直遇春日,垂鞭出禁闱。两人携手语,十里看山归。柳色早黄浅,水文新绿微。风光向晚好,车马近南稀。机尽笑相顾,不惊鸥鹭飞。
-
立春
古诗《立春》唐·韦庄,青帝东来日驭迟,暖烟轻逐晓风吹。罽袍公子樽前觉,锦帐佳人梦里知。雪圃乍开红菜甲,綵幡新剪绿杨丝。殷勤为作宜春曲,题向花笺帖绣楣。
-
立春日作
古诗《立春日作》唐·韦庄,九重天子去蒙尘,御柳无情依旧春。今日不关妃妾事,始知辜负马嵬人。
-
自湘川东下立春泊夏口阻风登孙权城
古诗《自湘川东下立春泊夏口阻风登孙权城》唐·罗隐,吴门此去逾千里,湘浦离来想数旬。只见风师长占路,不知青帝已行春。危怜坏堞犹遮水,狂爱寒梅欲傍人。事往时移何足问,且凭村酒暖精神。
-
立春日游苑迎春
古诗《立春日游苑迎春》唐·李显,神皋福地三秦邑,玉台金阙九仙家。寒光犹恋甘泉树,淑景偏临建始花。彩蝶黄莺未歌舞,梅香柳色已矜夸。迎春正启流霞席,暂嘱曦轮勿遽斜。
-
立春新晴
古诗《立春新晴》宋·杨万里,宿云送腊晓仍开,日动江光度竹来。春到更晴谁不喜,时迁不道老相催。山村敢惜身犹远,边地应怜战未回。春鸟岂知人意绪,新声只欲劝衔杯。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
立春偶成
古诗《立春偶成》宋·张栻,律回岁晚冰霜少,春到人间草木知。便觉眼前生意满,东风吹水绿参差。
-
立春三首
古诗《立春三首》宋·方岳,【其一】冰丝玉缕簇青红,已逗花梢一信风。梦到谢池新雪尽,暖烟含雨绿匆匆。【其二】綵燕双簪翡翠翘,巧裁银胜试春韶。东风已到阑干北,看见娇黄上柳...
-
好事近·席上和王道夫赋元夕立春
古诗《好事近·席上和王道夫赋元夕立春》宋·辛弃疾,彩胜斗华灯,平把东风吹却。唤取雪中明月,伴使君行乐。红旗铁马响春冰,老去此情薄。惟有前村梅在,倩一枝随着。
-
鹊桥仙·立春除夕
古诗《鹊桥仙·立春除夕》宋·郭应祥,立春除夕,并为一日,此事今年创见。席间三世共团栾,随分有、笙歌满院。一名喜雪,二名饯岁,三则是名春宴。从教一岁大家添,但只要、明年强健。
-
减字木兰花·己卯儋耳春词
古诗《减字木兰花·己卯儋耳春词》宋·苏轼,春牛春杖,无限春风来海上。便丐春工,染得桃红似肉红。春幡春胜,一阵春风吹酒醒。不似天涯,卷起杨花似雪花。
-
汉宫春·立春日
古诗《汉宫春·立春日》宋·辛弃疾,春已归来,看美人头上,袅袅春幡。无端风雨,未肯收尽余寒。年时燕子,料今宵梦到西园。浑未办,黄柑荐酒,更传青韭堆盘?却笑东风,从此便薰梅染柳,...
-
木兰花·立春日作
古诗《木兰花·立春日作》宋·陆游,三年流落巴山道,破尽青衫尘满帽。身如西瀼渡头云,愁抵瞿塘关上草。春盘春酒年年好,试戴银旛判醉倒。今朝一岁大家添,不是人间偏我老。
-
立春
古诗《立春》宋·黄庭坚,韭苗香煮饼,野老不知春。看镜道如咫,倚楼梅照人。
-
次韵冲卿除日立春
古诗《次韵冲卿除日立春》宋·王安石,犹残一日腊,并见两年春。物以终为始,人从故得新。迎阳朝剪綵,守岁夜倾银。恩赐随嘉节,无功祗自尘。
-
祝英台近·除夜立春
古诗《祝英台近·除夜立春》宋·吴文英,剪红情,裁绿意,花信上钗股。残日东风,不放岁华去。有人添烛西窗,不眠侵晓,笑声转、新年莺语。旧尊俎。玉纤曾擘黄柑,柔香系幽素。归梦湖边,还迷...