春节
-
守岁
古诗《守岁》唐·李世民,暮景斜芳殿,年华丽绮宫。寒辞去冬雪,暖带入春风。阶馥舒梅素,盘花卷烛红。共欢新故岁,迎送一宵中。
-
元日
古诗《元日》唐·司空图,甲子今重数,生涯只自怜。殷勤元日日,欹午又明年。
-
新年作
古诗《新年作》唐·刘长卿,乡心新岁切,天畔独潸然。老至居人下,春归在客先。岭猿同旦暮,江柳共风烟。已似长沙傅,从今又几年。
-
新年
古诗《新年》唐·贾岛,嗟以龙钟身,如何岁复新。石门思隐久,铜镜强窥频。花发新移树,心知故国春。谁能平此恨,岂是北宗人。
-
田家元日
古诗《田家元日》唐·孟浩然,昨夜斗回北,今朝岁起东。我年已强仕,无禄尚忧农。桑野就耕父,荷锄随牧童。田家占气候,共说此年丰。
-
除夜作
古诗《除夜作》唐·高适,旅馆寒灯独不眠,客心何事转凄然?故乡今夜思千里,霜鬓明朝又一年。
-
元日
古诗《元日》唐·李世民,高轩暧春色,邃阁媚朝光。彤庭飞彩旆,翠幌曜明珰。恭己临四极,垂衣驭八荒。霜戟列丹陛,丝竹韵长廊。穆矣熏风茂,康哉帝道昌。继文遵后轨,循古鉴前...
-
巴山道中除夜书怀
古诗《巴山道中除夜书怀》唐·崔涂,迢递三巴路,羁危万里身。乱山残雪夜,孤烛异乡人。渐与骨肉远,转于僮仆亲。那堪正飘泊,明日岁华新。
-
除夜宿石头驿
古诗《除夜宿石头驿》唐·戴叔伦,旅馆谁相问,寒灯独可亲。一年将尽夜,万里未归人。寥落悲前事,支离笑此身。愁颜与衰鬓,明日又逢春。
-
岁除夜会乐城张少府宅
古诗《岁除夜会乐城张少府宅》唐·孟浩然,畴昔通家好,相知无间然。续明催画烛,守岁接长筵。旧曲梅花唱,新正柏酒传。客行随处乐,不见度年年。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
岁夜咏怀
古诗《岁夜咏怀》唐·刘禹锡,弥年不得意,新岁又如何。念昔同游者,而今有几多。以闲为自在,将寿补蹉跎。春色无情故,幽居亦见过。
-
桂州腊夜
古诗《桂州腊夜》唐·戎昱,坐到三更尽,归仍万里赊。雪声偏傍竹,寒梦不离家。晓角分残漏,孤灯落碎花。二年随骠骑,辛苦向天涯。
-
元日
古诗《元日》宋·王安石,爆竹声中一岁除,春风送暖入屠苏。千门万户曈曈日,总把新桃换旧符。
-
守岁
古诗《守岁》宋·苏轼,欲知垂尽岁,有似赴壑蛇。修鳞半已没,去意谁能遮。况欲系其尾,虽勤知奈何。儿童强不睡,相守夜欢哗。晨鸡且勿唱,更鼓畏添挝。坐久灯烬落,起看北斗...
-
除夜雪
古诗《除夜雪》宋·陆游,北风吹雪四更初,嘉瑞天教及岁除。半盏屠苏犹未举,灯前小草写桃符。
-
玉楼春·己卯岁元日
古诗《玉楼春·己卯岁元日》宋·毛滂,一年滴尽莲花漏,碧井酴酥沉冻酒。晓寒料峭尚欺人,春态苗条先到柳。佳人重劝千长寿,柏叶椒花芬翠袖。醉乡深处少相知,只与东君偏故旧。
-
除夜
古诗《除夜》宋·文天祥,乾坤空落落,岁月去堂堂;末路惊风雨,穷边饱雪霜。命随年欲尽,身与世俱忘;无复屠苏梦,挑灯夜未央。
-
元日
古诗《元日》宋·辛弃疾,老病忘时节,空斋晓尚眠。儿童唤翁起,今日是新年。
-
阮郎归·湘天风雨破寒初
古诗《阮郎归·湘天风雨破寒初》宋·秦观,湘天风雨破寒初,深沉庭院虚。丽谯吹罢小单于,迢迢清夜徂。乡梦断,旅魂孤。峥嵘岁又除。衡阳犹有雁传书,郴阳和雁无。
-
卖痴呆词
古诗《卖痴呆词》宋·范成大,除夕更阑人不睡,厌禳钝滞迎新岁;小儿呼叫走长街,云有痴呆召人买。二物于人谁独无?就中吴侬仍有余;巷南巷北卖不得,相逢大笑相揶揄。栎翁块坐重帘...