除夕
-
除夜作
古诗《除夜作》唐·高适,旅馆寒灯独不眠,客心何事转凄然?故乡今夜思千里,霜鬓明朝又一年。
-
巴山道中除夜书怀
古诗《巴山道中除夜书怀》唐·崔涂,迢递三巴路,羁危万里身。乱山残雪夜,孤烛异乡人。渐与骨肉远,转于僮仆亲。那堪正飘泊,明日岁华新。
-
除夜宿石头驿
古诗《除夜宿石头驿》唐·戴叔伦,旅馆谁相问,寒灯独可亲。一年将尽夜,万里未归人。寥落悲前事,支离笑此身。愁颜与衰鬓,明日又逢春。
-
除夜寄弟妹
古诗《除夜寄弟妹》唐·白居易,感时思弟妹,不寐百忧生。万里经年别,孤灯此夜情。病容非旧日,归思逼新正。早晚重欢会,羁离各长成。
-
元日
古诗《元日》宋·王安石,爆竹声中一岁除,春风送暖入屠苏。千门万户曈曈日,总把新桃换旧符。
-
守岁
古诗《守岁》宋·苏轼,欲知垂尽岁,有似赴壑蛇。修鳞半已没,去意谁能遮。况欲系其尾,虽勤知奈何。儿童强不睡,相守夜欢哗。晨鸡且勿唱,更鼓畏添挝。坐久灯烬落,起看北斗...
-
除夜雪
古诗《除夜雪》宋·陆游,北风吹雪四更初,嘉瑞天教及岁除。半盏屠苏犹未举,灯前小草写桃符。
-
除夜
古诗《除夜》宋·文天祥,乾坤空落落,岁月去堂堂;末路惊风雨,穷边饱雪霜。命随年欲尽,身与世俱忘;无复屠苏梦,挑灯夜未央。
-
南乡子·除夕又作
古诗《南乡子·除夕又作》宋·李处全,和气作春妍。已作寒归塞地天。岁月翩翩人老矣,华颠。胆冷更长自不眠。节物映椒盘。柏酒香浮白玉船。捧劝大家相祝愿,何言。但愿今年胜去年。
-
除夜野宿常州城外二首·其一
古诗《除夜野宿常州城外二首·其一》宋·苏轼,行歌野哭两堪悲,远火低星渐向微。病眼不眠非守岁,乡音无伴苦思归。重衾脚冷知霜重,新沐头轻感发稀。多谢残灯不嫌客,孤舟一夜许相依。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
除夜
古诗《除夜》宋·戴复古,扫除茅舍涤尘嚣,一炷清香拜九霄。万物迎春送残腊,一年结局在今宵。生盆火烈轰鸣竹,守岁筳开听颂椒。野客预知农事好,三冬瑞雪未全消。
-
鹊桥仙·立春除夕
古诗《鹊桥仙·立春除夕》宋·郭应祥,立春除夕,并为一日,此事今年创见。席间三世共团栾,随分有、笙歌满院。一名喜雪,二名饯岁,三则是名春宴。从教一岁大家添,但只要、明年强健。
-
卖痴呆词
古诗《卖痴呆词》宋·范成大,除夕更阑人不睡,厌禳钝滞迎新岁;小儿呼叫走长街,云有痴呆召人买。二物于人谁独无?就中吴侬仍有余;巷南巷北卖不得,相逢大笑相揶揄。栎翁块坐重帘...
-
除夜对酒赠少章
古诗《除夜对酒赠少章》宋·陈师道,岁晚身何托,灯前客未空。半生忧患里,一梦有无中。发短愁催白,颜衰酒借红。我歌君起舞,潦倒略相同。
-
鹧鸪天·丁已除夕
古诗《鹧鸪天·丁已除夕》宋·赵师侠,爆竹声中岁又除,顿回和气满寰区。春见解绿江南树,不与人间染白须。残蜡烛,旧桃符,宁辞末后饮屠苏。归欤幸有园林胜,次第花开可自娱。
-
高阳台·除夜
古诗《高阳台·除夜》宋·韩疁,频听银签,重燃绛蜡,年华衮衮惊心。饯旧迎新,能消几刻光阴?老来可惯通宵饮?待不眠、还怕寒侵。掩清尊、多谢梅花,伴我微吟。邻娃已试春妆了,更蜂...
-
除夜自石湖归苕溪十首·其七
古诗《除夜自石湖归苕溪十首·其七》宋·姜夔,笠泽茫茫雁影微,玉峰重叠护云衣。长桥寂寞春寒夜,只有诗人一舸归。
-
祝英台近·除夜立春
古诗《祝英台近·除夜立春》宋·吴文英,剪红情,裁绿意,花信上钗股。残日东风,不放岁华去。有人添烛西窗,不眠侵晓,笑声转、新年莺语。旧尊俎。玉纤曾擘黄柑,柔香系幽素。归梦湖边,还迷...
-
思佳客·癸卯除夜
古诗《思佳客·癸卯除夜》宋·吴文英,自唱新词送岁华。鬓丝添得老生涯。十年旧梦无寻处,几度新春不在家。衣懒换,酒难赊。可怜此夕看梅花。隔年昨夜青灯在,无限妆楼尽醉哗。
-
乙亥岁除渔梁村
古诗《乙亥岁除渔梁村》宋·黄公度,年来似觉道途熟,老去空更岁月频。爆竹一声乡梦破,残灯永夜客愁新。云容山意商量雪,柳眼桃腮领略春。想得在家小儿女,地炉相对说行人。