立秋
-
立秋日曲江忆元九
古诗《立秋日曲江忆元九》唐·白居易,下马柳阴下,独上堤上行。故人千万里,新蝉三两声。城中曲江水,江上江陵城。两地新秋思,应同此日情。
-
立秋前一日览镜
古诗《立秋前一日览镜》唐·李益,万事销身外,生涯在镜中。惟将两鬓雪,明日对秋风。
-
新秋
古诗《新秋》唐·齐己,始惊三伏尽,又遇立秋时。露彩朝还冷,云峰晚更奇。垄香禾半熟,原迥草微衰。幸好清光里,安仁谩起悲。
-
立秋夕有怀梦得
古诗《立秋夕有怀梦得》唐·白居易,露簟荻竹清,风扇蒲葵轻。一与故人别,再见新蝉鸣。是夕凉飙起,闲境入幽情。回灯见栖鹤,隔竹闻吹笙。夜茶一两杓,秋吟三数声。所思渺千里,云外长洲...
-
立秋日登乐游园
古诗《立秋日登乐游园》唐·白居易,独行独语曲江头,回马迟迟上乐游。萧飒凉风与衰鬓,谁教计会一时秋。
-
立秋雨院中有作
古诗《立秋雨院中有作》唐·杜甫,山云行绝塞,大火复西流。飞雨动华屋,萧萧梁栋秋。穷途愧知己,暮齿借前筹。已费清晨谒,那成长者谋。解衣开北户,高枕对南楼。树湿风凉进,江喧水气...
-
立秋日
古诗《立秋日》唐·令狐楚,平日本多恨,新秋偏易悲。燕词如惜别,柳意已呈衰。事国终无补,还家未有期。心中旧气味,苦校去年时。
-
立秋日
古诗《立秋日》唐·司空曙,律变新秋至,萧条自此初。花酣莲报谢,叶在柳呈疏。澹日非云映,清风似雨馀。卷帘凉暗度,迎扇暑先除。草静多翻燕,波澄乍露鱼。今朝散骑省,作赋兴何...
-
立秋
古诗《立秋》宋·方岳,秋日寻诗独自行,藕花香冷水风清。一凉转觉诗难做,付与梧桐夜雨声。
-
立秋二绝·其一
古诗《立秋二绝·其一》宋·范成大,三伏熏蒸四大愁,暑中方信此生浮。岁华过半休惆怅,且对西风贺立秋。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
立秋
古诗《立秋》宋·刘翰,乳鸦啼散玉屏空,一枕新凉一扇风。睡起秋声无觅处,满阶梧叶月明中。
-
思佳客·立秋前一日西湖
古诗《思佳客·立秋前一日西湖》宋·高观国,不肯楼边著画船,载将诗酒入风烟。浪花溅白疑飞鹭,荷芰藏红似小莲。醒醉梦,唤吟仙。先秋一叶莫惊蝉。白云乡里温柔远,结得清凉世界缘。
-
立秋后一日雨天欲暮小立问月亭
古诗《立秋后一日雨天欲暮小立问月亭》宋·杨万里,雨后林中别样凉,意行幽径不知长。风蝉幸自无星事,强为闲人报夕阳。
-
立秋
古诗《立秋》宋·王十朋,节物催吾老,天涯见立秋。凉微金尚伏,暑炽火初流。家远思尝稻,年衰怯戴楸。归耕期已近,河汉望牵牛。
-
立秋二绝·其二
古诗《立秋二绝·其二》宋·范成大,折枝楸叶起园瓜,赤小如珠咽井花。洗濯烦襟酬节物,安排笑口问生涯。
-
立秋后
古诗《立秋后》宋·苏辙,伏中苦热焦皮骨,秋后清风濯肺肝。天地不仁谁念尔,身心无着偶能安。诗书久为消磨日,毛褐还须准拟寒。谩许百年知到否,相从一日且盘桓。
-
重叠金·壬寅立秋
古诗《重叠金·壬寅立秋》宋·黄升,西风半夜惊罗扇,蛩声入梦传幽怨。碧藕试初凉,露痕啼粉香。清冰凝簟竹,不许双鸳宿。又是五更钟,鸦啼啼井桐。
-
立秋后一日与朱舍人同直
古诗《立秋后一日与朱舍人同直》宋·徐铉,一宿秋风未觉凉,数声宫漏日犹长。林泉无计消残暑,虚向华池费稻粱。
-
立秋日
古诗《立秋日》宋·陈造,酷暑如酷吏,顷刻不可对。万口噤不息,束湿底多罪。况我七十翁,形劣气已惫。懑若堕丹书,孰者我牍背。微风忽鸣秋,遽喜又无害。天岂刍狗我,生死置度...
-
嘉定己巳立秋得膈上疾近寒露乃小愈十二首·其十二
古诗《嘉定己巳立秋得膈上疾近寒露乃小愈十二首·其十二》宋·陆游,客疾无根莫浪忧,今朝扫尽不容留。饭囊酒瓮非吾事,只贮千岩万壑秋。