宋词精选
-
玉楼春·别后不知君远近
古诗《玉楼春·别后不知君远近》宋·欧阳修,别后不知君远近,触目凄凉多少闷。渐行渐远渐无书,水阔鱼沉何处问?夜深风竹敲秋韵,万叶千声皆是恨。故攲单枕梦中寻,梦又不成灯又烬。
-
阳关曲·中秋月
古诗《阳关曲·中秋月》宋·苏轼,暮云收尽溢清寒,银汉无声转玉盘。此生此夜不长好,明月明年何处看。
-
御街行·秋日怀旧
古诗《御街行·秋日怀旧》宋·范仲淹,纷纷坠叶飘香砌,夜寂静、寒声碎。真珠帘卷玉楼空,天淡银河垂地。年年今夜,月华如练,长是人千里。愁肠已断无由醉,酒未到、先成泪。残灯明灭枕头敧...
-
眼儿媚·杨柳丝丝弄轻柔
古诗《眼儿媚·杨柳丝丝弄轻柔》宋·王雱,杨柳丝丝弄轻柔,烟缕织成愁。海棠未雨,梨花先雪,一半春休。而今往事难重省,归梦绕秦楼。相思只在,丁香枝上,豆蔻梢头。
-
苏幕遮·怀旧
古诗《苏幕遮·怀旧》宋·范仲淹,碧云天,黄叶地,秋色连波,波上寒烟翠。山映斜阳天接水,芳草无情,更在斜阳外。黯乡魂,追旅思,夜夜除非,好梦留人睡。明月楼高休独倚,酒入愁肠,...
-
雨霖铃·寒蝉凄切
古诗《雨霖铃·寒蝉凄切》宋·柳永,寒蝉凄切,对长亭晚,骤雨初歇。都门帐饮无绪,留恋处,兰舟催发。执手相看泪眼,竟无语凝噎。念去去,千里烟波,暮霭沉沉楚天阔。多情自古伤离别,更...
-
虞美人·听雨
古诗《虞美人·听雨》宋·蒋捷,少年听雨歌楼上,红烛昏罗帐。壮年听雨客舟中,江阔云低,断雁叫西风。而今听雨僧庐下,鬓已星星也。悲欢离合总无情,一任阶前点滴到天明。
-
长相思·吴山青
古诗《长相思·吴山青》宋·林逋,吴山青,越山青,两岸青山相送迎,谁知离别情?君泪盈,妾泪盈,罗带同心结未成,江边潮已平。
-
清平乐·年年雪里
古诗《清平乐·年年雪里》宋·李清照,年年雪里,常插梅花醉。挼尽梅花无好意,赢得满衣清泪。今年海角天涯,萧萧两鬓生华。看取晚来风势,故应难看梅花。
-
鹧鸪天·桂花
古诗《鹧鸪天·桂花》宋·李清照,暗淡轻黄体性柔,情疏迹远只香留。何须浅碧轻红色,自是花中第一流。梅定妒,菊应羞,画阑开处冠中秋。骚人可煞无情思,何事当年不见收。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
点绛唇·感兴
古诗《点绛唇·感兴》宋·王禹偁,雨恨云愁,江南依旧称佳丽。水村渔市,一缕孤烟细。天际征鸿,遥认行如缀。平生事,此时凝睇,谁会凭栏意。
-
水龙吟·次韵章质夫杨花词
古诗《水龙吟·次韵章质夫杨花词》宋·苏轼,似花还似非花,也无人惜从教坠。抛家傍路,思量却是,无情有思。萦损柔肠,困酣娇眼,欲开还闭。梦随风万里,寻郎去处,又还被、莺呼起。不恨此花飞尽...
-
行香子·七夕
古诗《行香子·七夕》宋·李清照,草际鸣蛩。惊落梧桐。正人间、天上愁浓。云阶月地,关锁千重。纵浮槎来,浮槎去,不相逢。星桥鹊驾,经年才见,想离情、别恨难穷。牵牛织女,莫是离中...
-
暗香·旧时月色
古诗《暗香·旧时月色》宋·姜夔,旧时月色,算几番照我,梅边吹笛?唤起玉人,不管清寒与攀摘。何逊而今渐老,都忘却春风词笔。但怪得竹外疏花,香冷入瑶席。江国,正寂寂,叹寄与路遥...
-
点绛唇·闺思
古诗《点绛唇·闺思》宋·李清照,寂寞深闺,柔肠一寸愁千缕。惜春春去,几点催花雨。倚遍阑干,只是无情绪。人何处,连天芳草,望断归来路。
-
浣溪沙·淡荡春光寒食天
古诗《浣溪沙·淡荡春光寒食天》宋·李清照,淡荡春光寒食天,玉炉沉水袅残烟。梦回山枕隐花钿。海燕未来人斗草,江梅已过柳生绵。黄昏疏雨湿秋千。
-
踏莎行·雪似梅花
古诗《踏莎行·雪似梅花》宋·吕本中,雪似梅花,梅花似雪。似和不似都奇绝。恼人风味阿谁知?请君问取南楼月。记得去年,探梅时节。老来旧事无人说。为谁醉倒为谁醒?到今犹恨轻离别。
-
西江月·世事一场大梦
古诗《西江月·世事一场大梦》宋·苏轼,世事一场大梦,人生几度秋凉?夜来风叶已鸣廊,看取眉头鬓上。酒贱常愁客少,月明多被云妨。中秋谁与共孤光,把盏凄然北望。
-
贺新郎·把酒长亭说
古诗《贺新郎·把酒长亭说》宋·辛弃疾,把酒长亭说。看渊明、风流酷似,卧龙诸葛。何处飞来林间鹊,蹙踏松梢微雪。要破帽多添华发。剩水残山无态度,被疏梅料理成风月。两三雁,也萧瑟。佳人...
-
菩萨蛮·春来春去催人老
古诗《菩萨蛮·春来春去催人老》宋·张元干,春来春去催人老,老夫争肯输年少。醉后少年狂,白髭殊未妨。插花还起舞,管领风光处。把酒共留春,莫教花笑人。