鸟
-
归雁
古诗《归雁》唐·钱起,潇湘何事等闲回?水碧沙明两岸苔。二十五弦弹夜月,不胜清怨却飞来。
-
感遇·其二
古诗《感遇·其二》唐·张九龄,幽人归独卧,滞虑洗孤清。持此谢高鸟,因之传远情。日夕怀空意,人谁感至精?飞沉理自隔,何所慰吾诚?
-
归雁
古诗《归雁》唐·杜甫,东来万里客,乱定几年归?肠断江城雁,高高向北飞。
-
鹦鹉
古诗《鹦鹉》唐·白居易,陇西鹦鹉到江东,养得经年嘴渐红。常恐思归先剪翅,每因喂食暂开笼。人怜巧语情虽重,鸟忆高飞意不同。应似朱门歌舞妓,深藏牢闭后房中。
-
归燕诗
古诗《归燕诗》唐·张九龄,海燕虽微渺,乘春亦暂来。岂知泥滓贱,只见玉堂开。绣户时双入,华堂日几回。无心与物竞,鹰隼莫相猜。
-
感遇诗三十八首·其二十三
古诗《感遇诗三十八首·其二十三》唐·陈子昂,翡翠巢南海,雄雌珠树林。何知美人意,骄爱比黄金。杀身炎州里,委羽玉堂阴。旖旎光首饰,葳蕤烂锦衾。岂不在遐远,虞罗忽见寻。多材信为累,叹息此珍...
-
三绝句·其一·鸬鹚
古诗《三绝句·其一·鸬鹚》唐·杜甫,门外鸬鹚去不来,沙头忽见眼相猜。自今已后知人意,一日须来一百回。
-
善哉行·伤古曲无知音
古诗《善哉行·伤古曲无知音》唐·贯休,有美一人兮,婉如青扬。识曲别音兮,令姿煌煌。绣袂捧琴兮,登君子堂。如彼萱草兮,使我忧忘。欲赠之以紫玉尺,白银铛。久不见之兮,湘水茫茫。
-
早雁
古诗《早雁》唐·杜牧,金河秋半虏弦开,云外惊飞四散哀。仙掌月明孤影过,长门灯暗数声来。须知胡骑纷纷在,岂逐春风一一回?莫厌潇湘少人处,水多菰米岸莓苔。
-
燕子来舟中作
古诗《燕子来舟中作》唐·杜甫,湖南为客动经春,燕子衔泥两度新。旧入故园尝识主,如今社日远看人。可怜处处巢居室,何异飘飘托此身。暂语船樯还起去,穿花贴水益沾巾。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
哀王孙
古诗《哀王孙》唐·杜甫,长安城头头白乌,夜飞延秋门上呼。又向人家啄大屋,屋底达官走避胡。金鞭断折九马死,骨肉不得同驰驱。腰下宝玦青珊瑚,可怜王孙泣路隅。问之不肯道姓...
-
流莺
古诗《流莺》唐·李商隐,流莺漂荡复参差,度陌临流不自持。巧啭岂能无本意?良辰未必有佳期。风朝露夜阴晴里,万户千门开闭时。曾苦伤春不忍听,凤城何处有花枝。
-
鹦鹉
古诗《鹦鹉》唐·白居易,竟日语还默,中宵栖复惊。身囚缘彩翠,心苦为分明。暮起归巢思,春多忆侣声。谁能坼笼破,从放快飞鸣。
-
诗
古诗《诗》唐·捧剑仆,青鸟衔葡萄,飞上金井栏。美人恐惊去,不敢卷帘看。
-
闻黄鹂
古诗《闻黄鹂》唐·柳宗元,倦闻子规嘲暮声,不意忽有黄鹂鸣。一声梦断楚江曲,满眼故园春意生。目极千里无山河,麦芒际天摇清波。王畿优本少赋役,务闲酒熟饶经过。此时晴烟最深...
-
赠黄山胡公求白鹇
古诗《赠黄山胡公求白鹇》唐·李白,请以双白璧,买君双白鹇。白鹇白如锦,白雪耻容颜。照影玉潭里,刷毛琪树间。夜栖寒月静,朝步落花闲。我愿得此鸟,玩之坐碧山。胡公能辍赠,笼寄野人...
-
隋宫燕
古诗《隋宫燕》唐·李益,燕语如伤旧国春,宫花一落已成尘。自从一闭风光后,几度飞来不见人。
-
野田黄雀行
古诗《野田黄雀行》唐·李白,游莫逐炎洲翠,栖莫近吴宫燕。吴宫火起焚尔窠,炎洲逐翠遭网罗。萧条两翅蓬蒿下,纵有鹰鹯奈若何。
-
百舌吟
古诗《百舌吟》唐·刘禹锡,晓星寥落春云低,初闻百舌间关啼。花柳满空迷处所,摇动繁英坠红雨。笙簧百啭音韵多,黄鹂吞声燕无语。东方朝日迟迟升,迎风弄景如自矜。数声不尽又飞...
-
蕃女怨·万枝香雪开已遍
古诗《蕃女怨·万枝香雪开已遍》唐·温庭筠,万枝香雪开已遍,细雨双燕。钿蝉筝,金雀扇,画梁相见。雁门消息不归来,又飞回。