山水
-
陆浑山庄
古诗《陆浑山庄》唐·宋之问,归来物外情,负杖阅岩耕。源水看花入,幽林采药行。野人相问姓,山鸟自呼名。去去独吾乐,无然愧此生。
-
欹湖
古诗《欹湖》唐·王维,吹箫凌极浦,日暮送夫君。湖上一回首,青山卷白云。
-
戏题盘石
古诗《戏题盘石》唐·王维,可怜盘石临泉水,复有垂杨拂酒杯。若道春风不解意,何因吹送落花来。
-
幽居
古诗《幽居》唐·韦应物,贵贱虽异等,出门皆有营。独无外物牵,遂此幽居情。微雨夜来过,不知春草生。青山忽已曙,鸟雀绕舍鸣。时与道人偶,或随樵者行。自当安蹇劣,谁谓薄世...
-
行经华阴
古诗《行经华阴》唐·崔颢,岧峣太华俯咸京,天外三峰削不成。武帝祠前云欲散,仙人掌上雨初晴。河山北枕秦关险,驿路西连汉畤平。借问路旁名利客,何如此处学长生。
-
归嵩山作
古诗《归嵩山作》唐·王维,清川带长薄,车马去闲闲。流水如有意,暮禽相与还。荒城临古渡,落日满秋山。迢递嵩高下,归来且闭关。
-
上三峡
古诗《上三峡》唐·李白,巫山夹青天,巴水流若兹。巴水忽可尽,青天无到时。三朝上黄牛,三暮行太迟。三朝又三暮,不觉鬓成丝。
-
望庐山瀑布二首·其一
古诗《望庐山瀑布二首·其一》唐·李白,西登香炉峰,南见瀑布水。挂流三百丈,喷壑数十里。欻如飞电来,隐若白虹起。初惊河汉落,半洒云天里。仰观势转雄,壮哉造化功。海风吹不断,江月照还...
-
寻菊花潭主人不遇
古诗《寻菊花潭主人不遇》唐·孟浩然,行至菊花潭,村西日已斜。主人登高去,鸡犬空在家。
-
桂林
古诗《桂林》唐·李商隐,城窄山将压,江宽地共浮。东南通绝域,西北有高楼。神护青枫岸,龙移白石湫。殊乡竟何祷,箫鼓不曾休。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
万山潭作
古诗《万山潭作》唐·孟浩然,垂钓坐磐石,水清心亦闲。鱼行潭树下,猿挂岛藤间。游女昔解佩,传闻于此山。求之不可得,沿月棹歌还。
-
仲春郊外
古诗《仲春郊外》唐·王勃,东园垂柳径,西堰落花津。物色连三月,风光绝四邻。鸟飞村觉曙,鱼戏水知春。初晴山院里,何处染嚣尘。
-
春游南亭
古诗《春游南亭》唐·韦应物,川明气已变,岩寒云尚拥。南亭草心绿,春塘泉脉动。景煦听禽响,雨余看柳重。逍遥池馆华,益愧专城宠。
-
寻南溪常山道人隐居
古诗《寻南溪常山道人隐居》唐·刘长卿,一路经行处,莓苔见履痕。白云依静渚,春草闭闲门。过雨看松色,随山到水源。溪花与禅意,相对亦忘言。
-
望喜驿别嘉陵江水二绝·其二
古诗《望喜驿别嘉陵江水二绝·其二》唐·李商隐,千里嘉陵江水色,含烟带月碧于蓝。今朝相送东流后,犹自驱车更向南。
-
秋登巴陵望洞庭
古诗《秋登巴陵望洞庭》唐·李白,清晨登巴陵,周览无不极。明湖映天光,彻底见秋色。秋色何苍然,际海俱澄鲜。山青灭远树,水绿无寒烟。来帆出江中,去鸟向日边。风清长沙浦,山空云梦...
-
登峨眉山
古诗《登峨眉山》唐·李白,蜀国多仙山,峨眉邈难匹。周流试登览,绝怪安可悉?青冥倚天开,彩错疑画出。泠然紫霞赏,果得锦囊术。云间吟琼箫,石上弄宝瑟。平生有微尚,欢笑自此...
-
渡河到清河作
古诗《渡河到清河作》唐·王维,泛舟大河里,积水穷天涯。天波忽开拆,郡邑千万家。行复见城市,宛然有桑麻。回瞻旧乡国,淼漫连云霞。
-
巫山一段云·古庙依青嶂
古诗《巫山一段云·古庙依青嶂》唐·李珣,古庙依青嶂,行宫枕碧流。水声山色锁妆楼。往事思悠悠。云雨朝还暮,烟花春复秋。啼猿何必近孤舟。行客自多愁。
-
江南弄
古诗《江南弄》唐·李贺,江中绿雾起凉波,天上叠巘红嵯峨。水风浦云生老竹,渚暝蒲帆如一幅。鲈鱼千头酒百斛,酒中倒卧南山绿。吴歈越吟未终曲,江上团团贴寒玉。