吕胜已的代表作
满江红·登长沙定王台和南轩张先生韵
小立危亭,风惨淡、斜阳满目。望渺渺、湘江一派,楚山千簇。芳草连云迷远树,断霞散绮飞孤鹜。感骚人、赋客向来词,愁如束。嗟远宦、甘微粟。惊世事,伤浮俗。且经营一醉,未怀荣辱。君不见、渊明归去后,一觞自泛东...
蝶恋花·一名凤栖梧长沙作
天际行云红一缕。无尽青山,江水悠悠去。更上层楼凭远处。凄凉今古悲三楚。心事多端谁共语。酒醒愁来,望望家何所。薄宦漂零成久旅。天涯却羡鸿遵渚。
长相思·探梅摘归
冒寒吹。访琼姬。行到青山遇玉肌。凝情欲待谁。出疏篱。手同携。踏月随香清夜归。乘欢拨冻醅。
满江红·观雪述怀
雪压山颓,谁撒下、琼花玉蕊。寒气凛、沈沈天籁,望迷千里。群雀耐寒枯树顶,扁舟独钓平沙觜。把江南、图画展开看,都难比。台榭远、登临喜。楼阁上,歌声起。赏时光,居士独怜愁底。安得四方寒畯彦,归吾广厦千间里...
蝶恋花·观雪作
姑射真仙蓬海会。驭气乘龙,作意游方外。冬后剪花飞素彩。腊前陨璞抛团块。羃羃锦云相映带。川谷林峦,混一乾坤大。白玉装成全世界。江湖点染微瑕颣。
木兰花慢·其二·登楼观稼作
无言凭燕几,爱香袅、博山炉。正暖日辉辉,晴云淡淡,千里平芜。田家尽收刈了,见牛羊、下垄暝烟孤。闻说丰年景致,老农击壤呜呜。狂夫。素乏良图。从上策、赋归欤。有千亩松筠,三洲风月,尽遂吾初。凭谁去西塞岸,...
点绛唇·长沙送同官先归邵武
满路梅花,为谁开遍春风萼。短亭萧索。草草传杯酌。送子先归,我羡辽东鹤。他年约。瘦藤芒履。共子同丘壑。
杏花天·当年悔我抛生计
当年悔我抛生计。趁升斗、蛮乡远地。谁知事向无心起。回首邯郸梦里。风雪满□□□□。最好处、吴头楚尾。青山本是强人意。更时见、梅花助美。
木兰花慢·残红吹尽了
残红吹尽了,换新绿、染疏林。正杜宇催归,行人贪路,天气轻阴。江亭旧游宴处,但瑶山、数叠晚云深。犹忆佳人敛黛,为予别泪盈襟。而今。旅况难禁。逢胜概、懒登临。念景熟难忘,情多易感,取次关心。平明又西去也,...
谒金门·早梅
芳信拆。漏泄东君消息。帝殿宝炉烟未熄。龙香飘片白。点缀枯梢的皪。疏影荡摇寒碧。指与纤纤教自摘。枝横云鬓侧。
- 查看全部作品