释道宁的代表作
颂古十六首·其十二
思量有个悟因由,万叠云山障路头。更话煎茶并扫地,泥中洗土转添愁。
偈六十三首·其三十二
经入藏,禅归海。未足衲僧亲道底,拂袖前行归去来,击碎重关门大启。长安夜夜家家月,几处笙歌几处愁。
偈六十九首·其四十八
全提正令,匝地风生。把定要津,孰分优劣。三玄料简,未称衲僧。五位君臣,殊乖道体。平实无事,诳謼闾阎。入理深谈,黏皮带骨。纤毫不动,空劫已前。数量难该,凭何话会。几回抛向众人前,千眼大悲觑不见。
颂古十六首·其十五
尽现行此事,一段光明照天地。体用从来非自他,何须更觅锥头利。
颂古十六首·其四
春去复春来,桃花依旧开。东风浩浩曾无间,刚地灵云道不猜。
颂古十六首·其十四
工巧诸伎艺,头头迸出真祥瑞。瞥然端坐到家乡,堪笑维摩谈不二。
偈六十九首·其十七
难中之难,妙中之妙。千圣攒眉,是何关要。
偈六十九首·其三十八
苏州有,常州有。月白风清,天长地久。路著旧乡关,金毛善哮吼。父慈子孝少人知,回首面南看北斗。
偈六十九首·其六十六
长老未离方丈里,鼓声先为剖圆音。眼闻耳见非他事,何必驱驰向外寻。
偈六十三首·其二十六
漏泄春消息,梅花遍界开。千峰无异色,平地绝纤埃。莫谓白牛无觅处,普贤招手待君来。急回首,不须猜。乾坤都一片,何用更徘徊。
- 查看全部作品