赵崇嶓的代表作
赵飞燕姊妹
甲帐初停燕子飞,小雏相趁共差池。春风吹水粼粼长,又有披香博士知。
广寒宫
碧海沉沉桂殿幽,满天风露四时秋。寒宫白兔参差老,一种凄凉各自愁。
南歌子·小姝
丝发风轻掠,酥胸冷不侵。背人小立卸瑶簪。一缕柔情、系得几人心。曲槛花方蓓,河桥柳未阴。红羞绿困不能禁。恼乱东风、无计等春深。
难忘曲
弱花低绣槛,月满绿杨津。一笑领深意,过于三月春。樽前停妙舞,堂上设华裀。上客不须醉,相将夜向晨。
淮河水
秋风淮水白苍茫,中有英雄泪几行。流到海门流不去,会随潮汐过钱塘。
白莲
池上白莲花,秋风洗香雪。坐令红黛皆尘俗,一种凄凉不堪折。微波脉脉露光漙,姑射仙人步烟月。
谒金门·春意薄
春意薄。江上晚来风恶。帘外海棠花半落。睡深浑未觉。梦想当年行乐。新恨暗添金鹊。写就金笺无处托。去鸿天一角。
读陶诗·其二
有篱可种菊,有琴可无弦。适趣不待声,种菊真偶然。南山有佳气,得意终忘言。薄酣空庭中,一笑凉风前。
古意
阿母带儿出,儿行自回皇。儿不倦行路,遣儿心内伤。问儿何所伤,儿语不敢详。将儿雇织作,不忍织鸳鸯。
金明池·素馨
桂海云蒸,瘴山雾暖,片雪何曾到地。羡长日、岛仙清暑,自学得、剪冰裁□。把岁寒、五出工夫,别妆点薰风,尽成清致。尽虹雨翻晴,暮霞焦土,一种凄凉如洗。酝藉丰标浑无比。应似惜、潇湘蕙疏兰弃。纵未入、众芳题品...
- 查看全部作品