戴炳的代表作
方岩山有仙人田项宜父家其下于屋之西偏筑亭疏沼杂莳花木为娱奉寿母之地即以名之自著怀仙杂咏百有一首名胜留题亦多未免皆泥乎神仙
一涧寒泉九节菖,酿泉为酒冽仍香。玉卮捧处慈颜喜,眉寿方岩共久长。
纳凉即事
炎蒸欣傍晚,扫地坐宽凉。入竹风逾冷,生荷水亦香。蚁行缘食几,萤照落书床。听得农人语,今年稻穗长。
秋晚
西风澄晓气,凝观惬幽情。草润蛩声滑,松凉鹤梦清。吟怀依水静,病思得秋轻。忽忆登高近,循篱看菊英。
山家小憩即景效药名体
柴门通草径,茅屋桂枝间。修竹连翘木,高松续断山。仰空青荫密,扫石绿花斑。傍涧牵牛饮,白头翁自闲。
僻居
地僻尘嚣远,身闲趣味深。清池涵竹色,老树带藤阴。引鹤随閒步,招蝉伴醉吟。有时燃古鼎,隐几自观心。
归途过麻姑山
山行十里少人家,客子贪程怕日斜。倦坐松根需足力,轻风满面落藤花。
方岩山有仙人田项宜父家其下于屋之西偏筑亭疏沼杂莳花木为娱奉寿母之地即以名之自著怀仙杂咏百有一首名胜留题亦多未免皆泥乎神仙
秋池清晓濯玄云,鸲眼辉涵紫玉文。细字黄庭应写就,莫将容易博鹅群。
里中小渔舟被差防江有感而赋
着身平地更多忧,一棹思为泛宅谋。昨夜西风边报急,防江也要钓鱼舟。
项宜父涉趣园
四面山回合,中间百亩畦。入门惟见竹,绕屋半栽梅。果熟霜前树,鱼肥雨后溪。秋来饶景物,斟酌费诗材。
初冬梅花偷放颇多
清樽才了黄花债,又被梅花恼杀人。碎点南枝无数雪,探支东帝几分春。精神全向疏中足,标格端于瘦处真。彻夜苦吟无好语,梦随双月步溪漘。
- 查看全部作品