李至的代表作
所苦之中无以遣闷更题新竹别献五章幸赐披览·其二
不似溪边本自芳,且须将护少同防。儿童纵未骑为马,邻舍潜应引过墙。乾箨坠莎何用扫,嫩根撑砌莫嫌妨。就中此地尤难得,恼杀东都白侍郎。
昨晚又捧五章尽含六义意转新而韵皆紧才益赡而调弥高始知元白之前贤虚擅车斜之美誉夜来绕遍林树搜穷肺肝虽巧拙以不侔亦讴吟而自得
甲第新修尽不如,遍栽花卉地无馀。囊中耻贮千金宝,架上惟藏四部书。一炷白檀烟细细,百竿脩竹影疏疏。终须副却苍生望,别筑沙堤到盛居。
桃花犬歌呈修史钱侍郎
宫中有犬桃花名,绛缯围颈悬金铃。先皇为爱驯且异,指顾之间知上意。珠帘未卷扇未开,桃花援尾常先至。夜静不离香砌眠,朝饥祇傍御床喂。彩云路熟不劳牵,瑶草风微有时吠。无何轩后铸鼎成,忽遗弓剑弃寰瀛。迢迢松阙...
小子祇自夜来风气又作肿连颐颔热发心脾无以豁其烦襟徒自乐于酣咏旋书在纸不觉成篇又获五章皆依前韵达诚而已何足为诗而惜经苦心忍
自怜何幸少人如,不幸如人亦有馀。贱日身安长欠学,荣时眼病却多书。含毫终是冥搜拙,展卷仍惭博览疏。最抱平生一般恨,累茵独享若为居。
暑夜偶作
竹气荷香夜转清,趁凉移簟绕空庭。坊门有月几多树,池水无风三四星。何处一蝉犹切切,此时残漏尚丁丁。可怜好梦谁惊觉,正恋五湖吹酒醒。
庭中千叶玫瑰今春盛发烂然可爱因赋一章寄上仆射相公
小槛锁玫瑰,群芳次第催。刺多疑有妒,艳绝却无媒。露洒啼妆在,风牵舞态回。层苞不暇吐,数日未能开。烂胜燕脂颗,殷于烈焰堆。浓将丹笔染,碎把绛绡裁。漠漠香如芷,青于叶似苔。夭难胜暖日,静不惹纤埃。远对褰书...
夏日直秘阁
蓬阁清虚称野情,华阳巾稳葛衣轻。垂帘不见喧嚣事,尽日唯闻禽鸟声。小桧影中铺砚席,短槐阴下著茶铛。却愁穷巷晚归去,尘土满街冲热行。
至启休沐之中静专一室病不复饮无以慰怀性且寡合若何为乐但窗閒弄笔信意乱书无所从意无所得自如而已岂曰诗乎不觉又成五章章之首句
朱门好景多,五月亦清凉。地胜长膏润,泉甘剧蔗浆。树深无日到,径僻有莎荒。但恐裴肿令,虚誇绿野堂。
至性灵迂僻学术空虚幸逢好古之君获在藏书之府惟无功而禄重招髦彦之讥而多病所萦实喜优闲之任居常事简得以狂吟因成恶诗十章以蓬阁
蓬阁多馀暇,簪缨不我拘。杖游僧舍数,马过相门疏。竹简藏蝌蚪,芸香避蠹鱼。已将成四部,犹乞补残书。
至性灵迂僻学术空虚幸逢好古之君获在藏书之府惟无功而禄重招髦彦之讥而多病所萦实喜优闲之任居常事简得以狂吟因成恶诗十章以蓬阁
蓬阁多馀暇,扪心或暗思。学应无足日,发自有衰时。庶事曾经目,浮荣病切肌。何当卧云岭,方寸贮希夷。
- 查看全部作品