方信孺的代表作
虞山
西风搅桂树,落日明枫林。游子怀归期,予悲渺登临。虞山一何高,湘水一何深。英皇仅枯冢,寂寞薰兮琴。我欲奏古曲,俗耳更哇淫。古器不可见,聊作相思吟。相思长相思,相思无古今。一歌众鸟听,再歌万籁喑。推手君勿...
题龙隐岩·其二
雨脚初收鱼尾霞,满溪流水半溪花。寻源曾识武陵洞,泛宅如浮苕水家。但得嵌空元有路,何如峭绝不容车。道人辛苦经云水,成塔从来是劫沙。
清远峡
昆崙截竹事空传,不见春潮送客船。只似蜀江江上路,两山中峡手巾天。
越楼
真珠市拥碧扶阑,十万人家着眼看。独恨登临最高处,举头犹不见长安。
任嚣墓
枯坟曾阅几兴亡,行客徘徊古道傍。茅屋一间无处觅,可怜不似楚昭王。
西七寺
文殊千佛显真乘,水月光中见定林。昭瑞当时连集福,咸池今日应奎参。
石屏堂
月峡旁通玉液池,綵舟争胜出宫闺。荒台今日人相问,野草无言日自西。
鲍姑井
为觅丹砂到海滨,空山废井已生尘。不将一滴苏焦槁,神艾虚传解活人。
南海庙
官阙参差海上开,吐吞波浪起风雷。英灵万古无宗社,奚丑区区何足摧。
资福寺罗汉阁
千柱依然跨宝坊,庭前柏子久荒凉。明珠白璧无人识,赖有斯文万丈光。
- 查看全部作品