林季仲的代表作
厌于行役感梅赋诗
归袖曾攀墙外子,征鞍又拂雪中花。往来应被江梅笑,笑我经年不在家。
钱塘别诸同年
晚色明沙际,春愁挂柳边。相逢一尊酒,难值七同年。聚散雁遵渚,行藏鱼在渊。西兴残夜月,独照渡头船。
失子
檐鹊哺雏时自喜,垄牛舐犊互相嘘。老妻觑我无他语,欢笑何年得似渠。
赠虞教授别
儒生底用苦知书,学到根源物物无。曾子当年多一唯,颜渊终日只如愚。水流万折心无竞,月落千家境自孤。把手沙头莫言别,与君元不隔江湖。
早春有怀
青春无语到天涯,百舌枝头漫自誇。红破轻寒入桃萼,香和宿雨落梅花。风吹杖屦千山晚,水照林塘两鬓华。万事萧条兵革里,北飞愁见雁行斜。
墨梅
一枝炯炯照人寒,绝似溪桥立马看。祇恐春风解相怨,漏他消息入毫端。
程显学挽词二首·其二
忆向沙头别,谁知地下游。祠堂只如旧,庭竹自生秋。回首山埋玉,伤心月满楼。慎江日夜去,中有泪俱流。
憩瑞安北湖诗三首·其一
去去春无语,融融物自骄。饷耕怜野老,随犬过山桥。晚唱缘溪口,晴晖绊柳腰。迂儒欲何用,只合伴渔樵。
观徐孺子画像
伯淮卧彭城,绕屋生蓬茨。天子呼不起,思见岩壑姿。俾工图其形,衔命日夜驰。落笔竟不得,韬面以疾辞。豫章有孺子,同时隐江湄。栖栖非我事,结庐对风漪。时人亦罕识,阿堵谁写之。我闻郭有道,曾遣轻骑追。疑此言语...
过东阳诸人饯别独刘叔明不至
松竹森森灏气生,一帘疏雨故人情。扁舟还载离愁去,不见西城刘叔明。
- 查看全部作品