陈必复的代表作
江湖
江湖路远总风波,欲向山中制芰荷。黄叶落来秋色晚,乱鸦归处夕阳多。惯经世态知时异,拙为身谋惜岁过。有屋一区田二顷,分无清梦到鸣珂。
偶成
绕屋栽梅亦可人,最怜夏月绿阴清。前村雨过山如洗,深径风来竹自鸣。涤砚不嫌池水冷,写书爱傍午窗明。近吟未许人知得,且向梅边隐姓名。
赠林尚仁
溪边著吟屋,亦足老生涯。洗砚浑池水,敲棋落案花。客来多载酒,童去自煎茶。爱尔丰标异,逢人满口誇。
寄石泉云间明府叔·其三
卧念相从乐,杜门岑寂中。曙窗报晴色,寒叶语秋风。别去诗难稳,愁来酒易空。相看才数驿,好为寄书筒。
幽兴
自折疏花插小瓶,醉眠明月读骚经。白云也识幽人意,分与秋山一半青。
五月十三日偶成
富贵真同一蚁丘,宠荣多处独多忧。静观草木自生意,晚爱溪山多胜游。竹岂有情那得醉,鸡宁解语亦能愁。纷纷数子成何事,只合求田问舍休。
读后山诗
百世人参杜陵句,一灯晚得后山传。天寒霜重隼孤击,木落江空花自妍。绝代文章惊此老,半生心力尽他年。后来不作嗟谁继,古意凄凉付断编。
山中冬至
读易烧香自闭门,懒于世故苦纷纷。晓来静处参生意,春到梅花有几分。
东吴逆旅
他乡又寒食,牢落动归心。世事少如意,明时无赏音。江湖千里客,桑柘一春深。昨夜还家梦,西窗见绿阴。
漏长
漏长知夜久,梦薄觉衣轻。曙月侵霜白,寒星度水明。遥空一雁过,邻屋数鸡鸣。著论吾宁敢,徐徐待老成。
- 查看全部作品