徐集孙的代表作
寄里中社友
欠作故人书,侵寻半载馀。穷吟虽各自,入梦不相疏。梅蕊通春信,霜风促岁除。待余归故里,鸥约复如初。
岳鄂王墓
古木号风抱不平,百年忠义日争明。坟前人马空存石,何似当时听用兵。
谢林可山序诗
不枉西湖住两年,穷吟活计又成编。生平不得春风力,只与梅花结得缘。
跋竹间僧诗藁
借来香墨本,相对坐孤檠。句似寒梅好,梦从春草生。逼人禅价重,唤我宦情轻。一事犹相得,此君同此盟。
借林可山韵饯萝屋僧
吟卷多题品,君齐贾岛才。闻风知竹瘦,载雨过湖来。交淡杯中水,儒酸叶底梅。便辞京口去,觅取近诗开。
檐上木香
无奈声声杜宇频,木香犹有一分春。檐头分得清香到,却谢寻常过路人。
午梦
篇诗才欠急忙偿,似有奚奴督和章。望断晓山云破碎,惊回午梦雨淋浪。春光一半归杨柳,花事三分属海棠。静坐小窗人语寂,閒听梁燕话行藏。
谢偃溪惠索淘
与客敲诗倚古松,乱蝉声里夕阳舂。几年饭颗山头瘦,槐叶今朝得饱供。
寄怀里中诸社友
自笑初无作吏能,却因作吏远诗朋。与君交讯欠逢雁,知我怀人独是僧。客枕梦残听夜雨,乡心愁绝对秋灯。何时岁老梅花下,石鼎分茶共煮冰。
金沙井
修绠垂瓶自汲深,水澄沙莹几星金。分明不与贪泉比,莫为金沙起利心。
- 查看全部作品