汪应辰的代表作
挽詹事陈公
给谏皆言责,论思本从臣。独公真举职,临事肯谋身。再起名尤重,全归迹已陈。空嗟古遗直,无复见斯人。
赠婺源汪氏
曾执干戈卫鲁邦,颍川家世愈芬芳。扶疏枝叶连江浙,烜赫功名冠魏唐。卓荦高才当企及,青精一饭故宜偿。获通谱系诚倾盖,昭穆从斯永不忘。
太上皇后閤端午帖子词·其二
仁心均动植,风化正邦家。福庆方骈集,灵符尚辟邪。
太上皇后閤端午帖子词·其四
坤元厚德孰能名,履正怀冲本至诚。自是从容常中道,非因欲待晏阴成。
太上皇帝閤端午帖子词·其二
漏转铜壶永,风来玉殿清。天申佳节近,比屋尽欢声。
怀玉山
莲宫高耸月峰坳,自与红尘绝世交。万顷田畴天外种,数声钟磬日边敲。地寒春尽花方绽,寺僻僧闲疏不抄。禅月满堂诗句在,恨无砖玉可相抛。
偶见文子失举后诗次韵以广其志
落落开谈四座惊,已应俊气压诸生。高山意远难知己,白雪词高绝和声。此道要须齐得丧,古人初不为功名。芬芳各自随时耳,何用临风嗅决明。
琵琶洲
塞外风烟能记否,天涯落日自心知。眼中景物参差是,只欠江州司马诗。
鹿鸣宴席上诗二首奉送解元诸先辈·其二
嘉宾式燕正炎曦,风自南来为解围。细听吹笙仍鼓瑟,即看结绶却登畿。清朝不用赍刀布,昼日偏宜著锦衣。太守自怜推不去,栈羊酾酒待还归。
雪中梅花
风弄芦帘掩复开,闭门一室此徘徊。故人难望扁舟至,远信谁凭驿使回。窗外不知飞霰集,坐中只觉暗香来。新诗亟报春消息,不待天边看斗魁。
- 查看全部作品