释绍隆的代表作
偈二十七首·其七
眼里不著沙,耳里不著水。堪笑老俱胝,无端竖一指。
偈二十七首·其十
一滴水,一滴冻,喝下风雷彰大用。棒头点出眼睛来,照了诸相悉空洞。出门撞著须菩提,拶破虚空全体露。一片虚凝绝谓情,万里清光飞玉兔。
偈二十七首·其二
掩室摩竭,杜口毗耶。面壁九年,黄梅夜渡。点简将来,翻成计较。殊不知日不待火而热,月不待风而凉。云龙,风从虎。作无作,为无为。
偈二十七首·其十四
日日日东出,日日日西没。人命在呼吸,百年轻倏忽。蓦地得逢渠,掀翻生死窟。放出辽天鹘,万重云一突。
开山明教大师赞
春至百花触处开,幽香旖旎袭人来。临风无限深深意,声色堆中绝点埃。
偈二十七首·其六
万里浮云捲碧天,年年此夜十分圆。令人转忆寒山子,说似吾心恰宛然。
偈二十七首·其十六
大地撮来粟米粒,一毛头上现乾坤。居家不离途中事,常在途中不出门。喝一喝。
偈二十七首·其五
牛头没,马头回,渠无国土。无位真人,突出难辩甚处。逢渠击石火,闪电光得不得。
偈二十七首·其二十七
脱身已晓南柯梦,始觉人间万事空。吹起还乡无孔笛,夕阳斜照碧云红。
偈二十七首·其二十一
放一线道,曲为今时。性地未明,须凭指注。
- 查看全部作品