郑樵的代表作
建炎初秋不得北狩消息作
昨夜西风到汉军,塞鸿不敢传殷勤。几山衰草连天见,何处悲笳异地闻。犬马有心虽许国,草茅无路可酬君。微臣一缕申胥泪,不落秦庭落暮云。
过桃花洞田家留饮
偶促沼渚过山家,灼灼桃花噪暮鸦。是处竹篱环草屋,人间鸡黍话桑麻。抱琴静听涛声急,对酒閒观月色奢。可笑南阳刘子骥,欲寻风土滞京华。
家园示弟槱·其三
每恨纨绮子,交游半博徒。弃家寻有道,舍命事名儒。风雅非难及,今人贵与殊。夜深何所嘱,嘱汝似狂夫。
题南山书堂
一泓澄澈照人间,明月团团落古湾。不向奔流随浪击,独持高洁伴云閒。禅房夜静留清鉴,阆苑仙归坠碧环。每到轩前心转逸,了无纤翳可相关。
福宁州蓝溪寺前蒙井
静涵空碧色,泻自翠微巅。品题当第一,不让慧山泉。
芗林閒居·其一
芗林苍翠甚,极目可□诗。梅子风前落,杏花雨后移。清溪过半郭,孤月隐疏篱。寂寂云山外,萧然独自知。
东山采药
一掬金丹向晚风,山前草木尽龙宫。诗书便是神仙味,更笑行冲问药笼。
漫兴·其八
花下閒倾浊酒,人前莫道清贫。残生全无奢愿,岁月徙倚竹筠。
漫兴·其三
门前半亩禾苗,日午翠色可描。笑问耦耕沮溺,何劳蓑笠终朝。
昭君怨
长谢椒房草,终为薄命身。那教兰蕙质,翻与雪霜亲。脸腻匀脂浅,妆残促恨颦。故知关北夜,无分汉南春。红泪残胡月,轻衣半洛尘。琵琶凄切语,愁杀路傍人。
- 查看全部作品