释可湘的代表作
偈颂一百零九首·其二十四
言中彼此带幽玄,尽向言中辨正偏。孤负一条官驿路,茫茫沉在月明前。
偈颂一百零九首·其三十六
乾纸燃,漏灯盏,茫茫蹉过人何限。当头点出许谁看,三世如来同个眼。
偈颂一百零九首·其十
拨尘见佛,佛亦是尘。山僧脚布作炊巾,眼不见为净。
偈颂一百零九首·其四十九
一脚跨西天,只履驻东土。缺齿老臊胡,自来行阔步。儿孙遍地觅踪由,长忆年年十月五。嗈嗈兮寒雁鸣云,凛凛兮霜风袭户。
颂古十四首·其十
还还还后更无还,一个闲人天地间。昨夜大虫遭虎咬,皮毛落尽体元斑。
维摩赞
谙菩萨之法式,现居士之仪形,闻如来名。跳下妙喜世界,悯众生苦,示疾毗耶离城。万化出于神变,一喙犹如建瓴。洎扣不二之法,何得默而无声。
偈颂一百零九首·其五十四
不是心,亦非佛。玉兔东升,金乌西没。循环不暂停,究竟知何物。那个男儿腕力强,一槌击碎精灵窟。
偈颂一百零九首·其三十七
心不是佛,智不是道。唯此一事,如何寻讨。赤水得之非珍,昆岗拾来非宝。寒山子,曾了了。微风吹幽松,近听声愈好。
偈颂一百零九首·其九十一
直下便瞥,炎天降雪。当今蹉者一回,前面煞有酷热。那堪铁弹铸未成,腊八冰不结。且过六月七月八月,更听松风动寥泬。
偈颂一百零九首·其七十五
烟树斫开,晓月挂檐。嘶木马岭云耕罢,春风吹雨。吼泥牛声前,领会无差。共乐法,喜禅悦,打刀须是邠州铁。
- 查看全部作品