俞充的代表作
王官谷十咏·其五·天柱峰
擎天有八柱,是峰居其一。根蟠地轴壮,群山俯为硕。共工触不折,万古耸崒嵂。幽人步绝顶,引手攀星日。
贻溪怀古十篇·其六·修史亭
吁哉土德衰,群奸恣蟊贼。欲加萧斧诛,修史乃其职。谁知深山中,法若春秋直。俄惊济阴变,绝笔幽岩侧。
王官谷十咏·其二·贻溪
濯缨溪流上,清心共澄澈。人存鱼自跃,人亡鱼亦竭。此意虽冥冥,可与仁者说。遣音竞谁继,十里闲风月。
贻溪怀古十篇·其四·莹心亭
妖氛满世间,莹心兹得地。瀑布岩前飞,势猛鸥乌避。洗涤无纤尘,澄虚全浩气。清风林表来,千载有馀意。
王官谷十咏·其十·机硙
谁凿浑沌死,智者争出力。悠悠蚁在磨,双轮转何极。机心连机械,随流还不息。莫笑抱瓮翁,终日亦饱食。
贻溪怀古十篇·其一·濯缨亭
皎皎居士缨,岂有尘可濯。爱兹沧浪清,偶以斯名记。转谷群鸽归,衢岸游鱼跃。檐头碧梧枝,秋来垂影薄。
王官谷十咏·其一·竹径
入谷修竹密,苍翠连前山。车马迹不到,鸡犬音亦闲。蔽日清影合,迎风碎声寒。渐近居士庐,溪水流潺潺。
王官谷十咏·其七·双人石
屹立高峰东,峭直如昔贤。夷齐耻周食,巢由傲尧天。不畏风霜侵,所依松柏坚。五老静相对,森森莫知年。
送灵岩法师
战士长戈赴荔原,谋臣献策庙堂间。吾师倜傥浮屠隐,不事王侯事经论。两街推许住灵岩,百鸟衔花待师□。清风一振海潮音,旷劫曾蒙祖师印。穷秋别我欲何言,珍重详师指一弹。
王官谷十咏·其八·司空氏旧居
孤鹤去不还,云间犬空吠。犹闻溪鸟衙,尚有里人爱。岩花无开落,世事几兴废。我乘幽兴来,静邀秋月对。
- 查看全部作品