卢襄的代表作
春兴
雪花初著鸳鸯瓦,叠嶂疏林入图画。春工不作两样心,尽遣根荄赴陶冶。我昔年少曾买春,著尽榆钱不多价。春应索价来觅人,客气今犹不相下。待领春风归去家,家山却有疗愁花。邻公大段作春计,小囿栽花今数世。但憎赤脚...
韩信庙
登坛当日拜元戎,楚汉都归指掌中。王气未消垓下敌,将星已落阵前功。高名紫宇千钧重,冤血青蛇一缕红。尚有鸾刀荐牲酒,斜阳烟树泣秋风。
黄金堤
昆崙一线破苍崖,霹雳飞声趁地来。炀帝截教淮水断,巨灵羞劈华山开。桃花涨满通西洛,竹箭奔流逐吹台。午夜月明杨柳岸,空馀风咽笛声哀。
姑苏台通遗址
秋风起兮鸿雁归,秋月明兮白云飞,吊往古兮一沾衣。
剡溪书怀三绝·其二
故园生事只衡茅,不管方兄久绝交。粝食枯椽吾易足,鹪鹩只占一枝巢。
途中书怀寄奉化知县二首·其二
奔驰渐觉岁峥嵘,负郭芜田未退耕。正恐山溪吹岸去,任从烟草唤愁生。别来竹院门长掩,好去渔舟手自撑。渐晚归心在何许,夕阳低处伴云横。
初薰堂红梅·其二
剡溪诗尹亦可人,作堂饷客名迎薰。虽无桃李继潘令,红梅一窼香入云。
窗外梅花
已消残雪豆秸灰,斜压疏篱一半开。虽我故园无分看,问渠春色几时来。冷香渐欲薰时梦,落蕊朊能砌韵台。定复水边多屐齿,试令长鬣视苍苔。
再登隐天阁
好在沧州趣,青蘋入眼多。落红随水尽,啼鸟奈春何。生事诗千首,功名印几窠。如何唤禅伯,软语坐盘陀。
题圆超寺挟溪亭
孤亭瞰平野,双溪分两腋。野阔春风香,溪晴照人碧。我来亭上天欲春,溪声野色争赴人。胸中丘壑相映发,翛然便欲乘飙轮。惜无妙手王摩诘,半破鹅溪重画出。溪山应喜得赏音,尽遣烟霞供落笔。我嗟吟鬓犯车尘,一凭危栏...
- 查看全部作品