徐似道的代表作
水仙花二首·其二
林下清风自一家,稍亲梅竹近兰芽。祇缘羞与凡花伍,移植名园不肯花。
题苍岭
看山每恨眼不饱,上马岂知程可贪。还我一筇双不借,缓从云北过云南。
守太和
我本田家子,驱来作长官。政虽无小异,民却自相安。静或焚香坐,閒因展画看。庸人扰之耳,只道太和难。
宿云岩二首·其一
古书万卷积成蠹,老屋数閒深却幽。午枕忽惊毛骨冷,觉来风雨一山秋。
诗一首
一瓶储粟一囊钱,儿学箕裘女纺砖。更买小丘吾事毕,勘书评画了残年。
呈周子充
翰林帐下饮羊羔,客子骑驴渡灞桥。莫似灵鳌笑浮蚁,戴山负粟各逍遥。
溪上值雨
行到溪光竹色间,客怀于此最相关。无端一阵西风雨,不许从容坐看山。
马桥秋月
石梁横卧清溪曲,波光上下风吹绿。海东推上月轮来,鳞龙闪闪浮寒玉。昔人呼为饮马泉,至今饮者谁投钱。吟馀不觉露华重,桂花香堕绡衣寒。
浪淘沙令·夜泊庐山
风紧浪淘生。蛟吼鼍鸣。家人睡著怕人惊。只有一翁扪虱坐,依约三更。雪又打残灯。欲暗还明。有谁知我此时情。独对梅花倾一盏,还又诗成。
宿云岩二首·其二
残僧入定夜堂寂,独客不眠山月高。静坐了无尘俗态,一灯窗下读离骚。
- 查看全部作品