释祖珍的代表作
偈三十五首·其三十一
心月孤圆,虚明洞透。耀古辉今,丝毫不漏。
偈三十五首·其三十二
灵文一阅五千卷,感果当知越四禅。应笑毗耶方丈里,却容天女问因缘。
偈三十五首·其二十六
我所得智慧,微妙最第一。众生诸根钝,著乐痴所盲。
游龙湫拜诺矩罗尊者
十里松溪到上流,断崖千尺泻龙湫。谁言尊者心无著,冷眼长年看不休。
偈三十五首·其十九
飘空一叶两新收,暑退凉生万壑秋。贴肉汗衫才脱下,横吹木笛倒骑牛。
偈三十五首·其二十八
有句无句,如藤倚树。眼睛定动,失却巴鼻。
偈三十五首·其三十五
是处青山可垛跟,白云流水绕孤村。笑携拄杖出门去,三世谁知一口吞。
偈三十五首·其十八
诸人被十二时使,老僧使得十二时。牧童岭上一声笛,惊起群鸦绕树飞。
偈三十五首·其二十二
十五日已前,过去心不可得。十五日已后,未来心不可得。正当十五日,现在心不可得。三心既不有,万象复明谁。
偈三十五首·其二十五
青春已去,朱夏斯临。放下横肩楖?,宴坐古佛丛林。荆山之璞不须觅,赤水之珠何用寻。纵饶寻觅得,失却本来心。
- 查看全部作品