黄文雷的代表作
和陶·其五
牧牛上阳坡,角挂上下经。吴童歌且谣,旨趣皆混成。东西两山间,饱见日月更。归来松阴凉,夕阳满前庭。黄叶从风翻,萧飒草际鸣。再拜谢天公,赋此小人情。
金陵即事·其一
东庵遗像宿尘埃,追想鸡声午梦回。只与钟山增九鼎,当时何似早归来。
钱氏故园·其二
中兴次辅巧玲珑,尚带承平艮岳风。一朵庆云飞不去,游人眼冷夕阳中。
近报·其一
入春风雨恶情怀,谈柄谁资近报来。比岁时闻通国信,新年又说建行台。难言铁冶飞灰烬,易见铜驼出草莱。羌筦夜吹梅落尽,倚墙缭乱野花开。
绝句·其三
一室如窝且屈蟠,稍加糊幂得心宽。欲教禁足名安乐,只恐难支大暑寒。
次黄存之东皋韵·其一
艺木东皋下,新荣冒水涯。锦机分箔闹,青子亚枝斜。犊角初生笋,龙须正引瓜。汲清双玉井,留客品尝茶。
上天池寺·其二
始从平地望,宛在九霄中。不意身能到,平生心并空。江淮通好雨,日月会刚风。三伏凉如水,蟠拿想白龙。
西域图
大哉天地间,品类不可齐。谁为好事人,貌此县度西。松花琐碎沙草肥,是间可牧羊千蹄。可怜群鹿正走险,或尔剥割衣其皮。啜湩树桦尚有理,穴?插齿吁何为。吾闻中原全盛时,重译解辫朝京师。怀方象胥饬乃事,幻人诡伎何...
晚立
独游得荒蹊,晚意与心会。水声远才闻,山色静可对。鸟语林塘边,犬鸣篱落外。柴门未须关,月在东峰背。
东塘舟中
初识东塘路,言寻槜李船。鱼盐千古地,吴越一家天。梦觉何为者,行藏不偶然。半溪疏竹影,相送海云边。
- 查看全部作品