冯取洽的代表作
贺新郎·其九·用前韵自寿
往事休寻访。幸老来、筋力差强,未须扶杖。收脚八风波外立,一片虚空荡荡。悟寿者、本来无相。今日不知何日也,便戊申、重见何须赏。大梦曲,此时唱。团栾儿女溪堂上。且一觞、一咏陶然,此情堪畅。漫说神仙华屋好,...
贺新郎·其五·次玉林见寿韵
那得身无事。问双溪老子,而今万缘空否。正使尘劳偿未了,毕竟难昏灵府。已笑唾、功名如土。五十九年风雨过,算非非、是是何须数。垂老也,信缘度。绿阴朱夏回清暑。叹病来、觞怯流霞,扇闲白羽。方念生初增感慨,谁...
水调歌头·四月四日自寿用玉林韵兼效其体
林叶润而密,莺语老犹娇。懒翁哪记生日,兀兀度昏朝。勘破富贫贵贱,参透死生寿夭,至竟本同条。胸次绝疑碍,物外自超遥。又何尝,贪七贵,慕三乔。溪山吾所自有,宜钓更堪樵。窃笑傍门小法,休觅驻颜大药,揠长只伤...
沁园春·次韵四友吴会卿次子西上
我爱□君,结屋并山,友松竹梅。有倦游孤剑,暂悬素壁,醉吟行履,时印苍苔。得失不惊,知恬交养,浩浩胸中何壮哉。须知道,似骅骝万里,道路方开。相期湖上舒怀。莫放过花枝与酒杯。况上天已办,河东新赋,圜桥乐得...
贺新郎·其七
问讯花庵主。这一宗、拍板门槌,是谁亲付。逢翰墨场聊作戏,那个是真实语。算惟有、青山堪住。玉立林幽真脱洒,又何妨、白石和泉煮。底用判,云游据。朝三暮四从渠赋。且随缘、家养园收,自然成趣。此外盘蜗馀一室,...
摸鱼儿·叹刘郎
叹刘郎、那回轻别,霏霏三落红雨。玄都观里应遗恨,一抹断烟残缕。愁望处。想雾暗云深,忘却来时路。新花旧主。记刻羽流商,裁红剪翠,山径日将暮。空枝上,时有幽禽对语。声声如问来否。人生行乐须闻健,衰老念谁免...
沁园春·用前韵谢魏菊庄
举世纷纷,风靡波流,名氛利埃。有幽人嘉遁,长年修洁,寒花作伴,竟日徘徊。餐荐夕英,杯迎朝露,世味何如此味哉。扬扬蝶,尽弄芳来往,我又奚猜。双溪约玉林梅。拟真到庄门一扣开。奈衢山风急,勒教回驾,横塘水弱...
沁园春·人事好乖
人事好乖,云散风流,暗思去年。记竹舆伊轧,报临村里,筇枝颠倒,忙返溪边。剪韭新炊,寻桃小酌,取次欢谣俱可编。难忘处,是阳春一曲,群唱尊前。新晴又放花天。况家酿堪携不用钱。想有人如玉,已过南市,无人伴我...
水调歌头·雪霁春已半
雪霁春已半,露重午方暄。一筇拄上高绝,便觉眼前宽。指点数家楼阁,检校一村花柳,绿水接青烟。峦岫竞围绕,风日更清妍。闹媒蜂,纷使蝶,菜花繁。少年正尔行乐,谁复顾华颠。自有此丘此坂,那得游人箫鼓,暖响出中...
送刘篁㟳
来似孤云出岫闲,去如高月耿难攀。若为化作修修竹,长伴先生篁㟳山。
- 查看全部作品