方翥的代表作
次韵时瑞见寄
吟诗夜半霜月白,胡床梦作乘槎客。醉中入月捉玉兔,手摵桂枝鸣策策。风吹天河银浪高,月边星宿相周遭。五色机头索云锦,天孙一笑颜如桃。天河下接武陵溪,重觅仙源路却迷。五更波上回烟棹,半空飞雨落凄凄。羽衣稚子...
诗一首
江山入眼昔无殊,只有人事堪嗟歔。权门杂沓行苞苴,屠儿贩客纡青朱。梵仪膜拜参浮屠,痴儿娇子不识书。淫坊博塞为欢娱,金章下堂揖老胥,老胥分庭抗士儒。身裹道衣臂佛珠,岁时入谒何易于。羊肩斗酒清而腴,酬酢偃蹇...
粘蚝石
累累蚝山着石面,此非所有能无疑。细看大石深孔窍,舟人撑篙迹犹遗。乃知此山千载前,汹涌尚作海渺瀰。蛟龙鱼鳖占窟宅,不省造化能密移。
紫微
学得天文夜睡迟,云笼月照恨星稀。而今病眼都无力,犹向檐边认紫微。
读易·利
江上柴门照夕阳,牧童蓑笠下牛羊。明朝依旧山前路,溪北溪南花草香。
除夜寄谦之
去年雪暗江南路,日暮踟蹰无宿处。今年坐见故园春,梅花已过桃花新。东皋薄田才数亩,依方旋造逡巡酒。嗣宗痛饮是吾师,万事否臧勿挂口。循环三百真超忽,谁向空濛问巢窟。愚痴聪慧一冥冥,不如且进杯中物。
虞美人
生犀百万环帐立,漏声未残楚声急。拔山男子心转柔,夜倚芙蓉秋露泣。帐中别酒苦如荼,不是婵娟害霸图。剿人愤死愁云气,吕氏田头见老夫。汉宫三万六千日,得意蛾眉亦陈迹。至今一曲唱虞姬,恨草摇摇向春碧。
谓柔立兄
鸡犬还家自识村,重营生理长儿孙。时平战地逢华屋,岁久他乡是故园。别后尘埃如我老,归来耆旧几人存。雁行畴昔从游者,莫话凋零恐断魂。
寺中别林谦之兼寄诸郑
游从忘朝晡,尊酒轻招呼。笑语恣玩狎,翻覆云雨疏。我友数君子,古心相与娱。每见辄宾敬,衣裳俨而趋。恶石寓规诫,美疢疾佞谀。深山足风雨,零落梅花株。亭亭岩上松,霜姿一何孤。感兹各努力,勿以岁事徂。
临安江上
来时雪片杨花落,今见杨花作雪飞。独立暮江心似醉,羡他一叶钓船归。
- 查看全部作品