释昙密的代表作
颂古二首·其二
汲水僧归林下寺,待船人立渡头沙。澄江渺渺烟波窄,云静一天星斗斜。
颂古二首·其一
塞北平沙阔,黄河衮底流。征帆才及岸,蛮狄一时收。
偈颂十首·其八
菩提妙心作么发,日应万机元不差。回首瞥然轻觑著,大千沙界是皇家。
颂古
平地摝鱼虾,辽天射飞鹗。跛脚老云门,千错与万错。
偈颂十首·其五
即心即佛,非心非佛。不是心,不是佛,不是物,半夜虚空揣出骨。十分描摸画难成,试问诸人是何物。阿呵呵,咄咄咄。拶倒门前大案山,抟风放出辽天鹘。
偈颂十首·其四
春日晴,黄莺鸣,更听断崖流水声。青山叠翠,款步作程,归来烟岛有谁争。
偈颂十首·其六
一身浪宕无拘捡,闹市门头恣意游。汉地不收秦不管,不风流处也风流。健则坐,困则休,信任从教雪满头。寄语宣和政和元和佛陀,张僧伽李达磨,老聃孔丘,照顾沩山水牯牛。
数珠
百八摩尼颗颗圆,辽天鼻孔一时穿。恒河沙数佛菩萨,日日呼来跳一圈。
偈颂十首·其九
咄这花木瓜,苦涩无以加。蓦然嚼得碎,清风生齿牙。种性恶,不堪誇。杨岐老驴三只脚,蹋人无数满天涯。
偈颂十首·其十
湖山叠乱青,湖水漾虚碧。断岸蓼花红,疏林秋露滴。良哉观世音,处处失弥勒。
- 查看全部作品