邢居实的代表作
雨后出城马上作
既雨天气佳,微云淡如扫。欲寻烟际钟,骑马河边草。紫椹饱黄鹂,人家夏蚕老。田妇踏缫车,隔篱语音好。嗟我一何愚,读书浪枯槁。不及此中人,终年客长道。
寄陈履常
十年客京洛,衣袂多黄尘。所交尽才彦,唯子情相亲。会合能几日,欢乐何遽央。春风东北来,飘我西南翔。骊驹已在门,白日行且晚。停觞不能饮,将去更复返。把腕捋髭须,悲啼类儿女。人生非鹿豕,安得常群聚。朝别河上...
送晁以道
君官泰山北,我住汉江东。异国俱为客,清樽恨不同。
题李伯时画黄知命骑驴图
长安城头乌夜栖,长安道上行人稀。浮云卷尽暮天碧,但见明月流清辉。君独骑驴向何处,头上倒著白接䍦。长吟搔首望明月,不学山翁醉似泥。到得城中灯火闹,小儿拍手拦街笑。道傍观者那得知,相逢疑是商山皓。龙眠居士...
枣阳道中
春仲赋南征,岁暮复北走。区区徒尔为,惭愧道旁堠。岐路剧羊肠,重岗九十九。马疲须著鞭,袖短难藏手。与君从此别,把袂倚衰柳。百年但如斯,不日成老丑。我本四方人,飘泊谁为偶。有意问山神,此生复来否。
秋风三叠寄秦少游·其三
秋风浩荡兮天宇高,群山逶迤兮溪谷寂寥。登高望远兮不自聊,驾言适野兮谁与游遨。空原无人兮四顾萧条,猿狖与伍兮麋鹿为曹。浮云千里兮归路遥,愿言思子兮使我心劳。
和黄鲁直平原郡斋秋还二首·其二
目送愁云尽日愁,寒来著破旧貂裘。凭谁说与西风道,留取花间点缀秋。
秋风三叠寄秦少游·其一
秋风夕起兮白露为霜,草木憔悴兮窃独悲此众芳。明月皎皎兮照空房,昼日苦短兮夜未央。有美一人兮天一方,欲往从之兮路渺茫。登山无车兮涉水无航,愿言思子兮使我心伤。
和黄鲁直平原郡斋秋还二首·其一
木落天高忆旧居,几时归去带经锄。黄花烂漫无人折,柿叶翻红正好书。
秋风三叠寄秦少游·其二
秋风淅淅兮云冥冥,鸱枭昼号兮蟋蟀夜鸣。岁月徂迈兮忽如流星,少壮几时兮老冉冉其相仍。展转反侧兮从夜达明,怅独处此兮谁适为情。长歌激烈兮涕泣交零,愿言思子兮使我心怦。
- 查看全部作品