赵处澹的代表作
借榻
帘捲薰风透骨香,月移花影上回廊。客游不作安居计,漫借高斋一榻凉。
村居
乍晴山染碧,过雨落疏花。水阔暮天迥,村居春昼嘉。倚栏时展画,留客旋烹茶。剩得闲中趣,吟诗到日斜。
题周恭叔谢池读书处
粉蝶黄蜂二月天,初晴已觉十分妍。市桥船系垂垂柳,花寺钟敲淡淡烟。幽趣静看青鸟啄,闲情独羡白鸥眠。谢家风月今何许,总入池塘梦里篇。
清明雨中
竹绕清渠长嫩蒲,数声村角晚吹梧。山家最怕清明雨,打落残花一片无。
月夜
渔笛吹清夜,芦花深处闻。岸穷天拍水,山静月笼云。蛩哽声声切,萤明个个分。任渠尘外事,城市日纷纭。
长门怨
未央宫中花满枝,笙歌不断春风词。玉阶露冷与天近,霓裳舞罢琼瑶卮。如今寂寂长门春,寒风萧萧愁杀人。花开花落泪如洗,转眼身为陌上尘。自笑夜来清梦断,犹觉瑶池侍君宴。
八月十四夜
洲渚云飞尽,江流碧映天。明朝秋欲半,今夜月先圆。玉宇浓垂露,银河冷坠烟。焦桐弹一曲,孤鹤舞风前。
拟古·其四
今日宴良会,微风动波心。逸响悲秦筝,仁声和舜琴。古人为此曲,寓意良以深。何当共欢乐,长啸溪之阴。
寄友
谁谓相去远,盈盈一水间。欲渡无津梁,中情何由殚。秋怀多感慨,抚衿起长叹。岩风堕朝露,轻云冒遥山。群芳尽摇落,孰与坚岁寒。
偶成
风约波痕远,云含野色低。村舂向晚急,山鸟爱晴啼。牧笛过蘋渚,溪船泊柳堤。旅魂招未得,窗草更萋萋。
- 查看全部作品