陈俊卿的代表作
林元美司户耕乐亭
天地秘绝景,雅属幽人居。卜筑俯清流,旷然心目舒。岂惟水澄碧,山色佳有馀。凉风左右来,竹柏相扶疏。亭中何所有,缥囊万卷书。亭外何所有,青蒲映红蕖。客来何所为,高论唐虞初。文字共发越,琴槊一以娱。冬寒饱霜...
示二子
兴来文字三杯酒,老去生涯万卷书。遗汝子孙清白在,不须厦屋太渠渠。
共乐堂
共乐堂前花木深,登临当暑豁尘襟。红垂荔子千家熟,翠拥筼筜十亩阴。老退已寻居士服,清欢时伴醉翁吟。凭栏四望丰年稼,差慰平生忧国心。
修史堂
流水三间屋,明公半席分。帝尝招此老,天未丧斯文。人去留青竹,山空锁白云。升堂时想像,金石恍然闻。
寄林子方
双阙门高袭庆馀,相望再世拥轺车。清名益重先君子,远俗争看行秘书。医国十全姑小试,蠹民五瘴想先除。炎州莫作经年计,狗监传闻诵子虚。
哭林艾轩
出为岭峤澄清使,归作甘泉侍从臣。百担有书行李重,千金无产橐中贫。经旬把臂言犹在,昨日题诗墨尚新。清晓访君呼不起,寝门一恸泪沾巾。
赠林谦之
走笔题诗问起居,近来导引复何如。从教两鬓霜无数,却要三田火有馀。示病想同摩诘病,读书还著子云书。梅霖十日宜高爽,试共登楼一豁舒。
- 查看全部作品