刘翼的代表作
癸卯十月同林子宜拜扫先师乐轩墓因和南谷寺壁间韵
秋风飒飒已华颠,男女犹赊嫁娶钱。问道西轩空有梦,翻经南谷恐无缘。登坟荐酒徒为尔,对佛拈花亦偶然。回首白云无叫处,青山长在泪痕边。
题简上人西亭诗文后
真如非字义,绮语道之疵。未见西亭作,长为北涧欺。晚因僧媚远,初实客从㬢。多少才名士,沉沦世不知。
送二子从子宜读书
三代读书无寸功,又将此法教儿童。旁人笑我背时好,不背旁人背乐翁。
题心游楼
一自浮光抵玉融,东林山曲世为农。前场岁计禾麻麦,后圃年深竹荔松。博我多闻千载史,唤人深省五更钟。不消更会楞严语,面面披云挹晓峰。
挽敖仪仲·其四
书中有种复何愁,酒兴诗狂卒未休。莫唱横塘断肠句,不堪斜日独登楼。
山寺听雨
问道论诗也一宗,烧柴煨芋佛家风。要知真乐人间少,听雨空山破寺中。
夜意
平生万事水东流,独有多情是风痒。夜长无寐月窥床,拥被孤吟起遐想。
挽敖仪仲·其一
半面春风已有情,别来重见眼终青。空斋夜雨十年后,一醉黄花叫不醒。
戏和刘雪巢题壁韵
吟怀祗怕俗尘迷,若慕唐人也自痴。要识性情根极处,请观三百五篇诗。
答林昌宗诗筌韵
经锄小暇弄诗筌,老去仍知默是禅。沧海移舟尽琴趣,虽然终不似无弦。
- 查看全部作品