冯伯规的代表作
次日游西龛再用韵
倚阑一览兴无边,好举尊前药玉船。一水云昏失罗带,万松风偃舞钧天。早评月旦参群彦,老上霜鬓近十年。解后登临都乐事,酣馀争恐史君仙。
□后圃成三绝句·其三
家山稍远梦难到,郡事渐希诗作魔。句就欲烦相催和,夜窗无奈透霜何。
约同僚游佳阴·其一
老木垂垂绿覆栏,栏前髣髴见山□。尽教富贵饶公等,未许林泉□数廉。
观涨
孤城如深村,过客绝轮鞅。江流卷初霁,晚风纳微爽。我来适幽怀,新涨逸远响。汀没鸥鹭翔,牧罢牛羊上。郡古安陋朴,事简谢鞅掌。小酌便陶然,倚栏送轻桨。
雨后观涨
闻得江头汹涌声,不知何处雨盆倾。两涯牛马那容辨,一夕蛟龙怒不平。浪尽横汀孤树在,微开顽翳夕阳明。尽饶河伯乘秋旺,潦涸霜寒水自清。
登赋诗楼
高楼无一尘,适此半日闲。请以老杜句,赋诗榜其颜。井邑各参差,峰峦共回环。岁月行且换,星斗如可攀。不堪霜风劲,未许酒胆悭。祇缘期会急,勿怪题咏艰。所喜谈圣贤,大胜醉髦蛮。倚栏遥夜寂,一笑喧千山。
次韵泛舟仲秉有诗
且喜山城未傍边,漫从锦水学游船。何时官里真无事,是处壶中别有天。岂复江湖增远兴,强凭丝竹写中年。接䍦虽醉无劳著,恰要临流揖望仙。
□后圃成三绝句·其二
摇落枝头□半空,纷纷群崔啅寒丛。四山□合如封锁,霜角凭晴声更雄。
游南山赋五十六言呈书记郎中教授大著
暇时结客小舂容,路直重岩紫翠峰。云阁翚飞翼鸾凤,石楠盘屈老虬龙。林扉雨过便秋菊,山寺风清度晚钟。快展眉头须剧饮,天开霁色不妨农。
偶得新粳□送仲秉
东来五月见新粳,舂出□圆颗粒明。端羡□堂有母遗,数匙晚炊助尝羹。
- 查看全部作品