宋代 52 浏览 0 喜欢
〔宋代〕史安叔
短褐冲风立晓亭,无端物物搅诗情。梅边正被寒山恼,又听松梢衮雪声。
雪飞浑不管梅嗔,都把寒来障却春。直恐雪欺浑冻损,那知雪后越精神。
闲较新诗意未降,吟髭撚断数茎霜。忽然得句笑声发,惊起花间蝶也狂。
长揖薰风咏式微,诪张山鸟怪儒衣。竹君伴我寻诗瘦,梅子从谁学道肥。先自宦情如雾薄,可堪乡梦与云飞。支林堂下波光好,鹭笑鸥嗔胡不归。
瘦藤拄晓觅寒梅,着蕊南枝开未开。祇我往来亭下路,芒鞋颠倒印苍苔。
王安石
辛弃疾
杨万里
范成大
范仲淹
林升
苏轼
王十朋
晏殊
李纲
梅尧臣
楼钥