莫将的代表作
玉楼春·欲谢
眼前欲尽情何限。风外南枝无一半。东君何事莫教开,及至如今都不管。高楼三弄休吹趱。一片惊人肠欲断。杏花开后莫嫌衰,如豆青时君细看。
玉楼春·晨景
梅边晓景清无比。林下诗人呵冻指。玉龙留住麝脐烟,银漏滴残龙脑水。晨光渐渐收寒气。昨夜遗簪犹在地。好生折赠镜中人,只恐绿窗慵未起。
玉楼春·雨中
花时人道多风雨。梅蕊都来无几许。何须飘洒湿芳心,粉面琳琅如泪注。家童莫扫花阴土。留浥琼林枝上露。若教燕子早衔泥,径里馀香应满户。
玉楼春·雪里
清姿自是生寒瘦。更在春前并腊后。谁教六出巧遮藏,争似一番先透漏。谢娘莫把翻衣袖。无限琼英飘玉甃。开时朵朵见天真,可奈碧溪和粉溜。
玉楼春·望梅
少陵长被花为恼。况是梅花非草草。临歧争奈不吟诗,此度诗人宜可老。诗成莫惜尊罍倒。不醉花前花解笑。醒时分付两三枝,酒后忆君清梦到。
玉楼春·月下
暗香浮动黄昏后。更是月明如白昼。看来都坐玉壶冰,折赠徐妃丹桂手。赏酬风景无过酒。对影成三谁左右。劝君携取董妖娆,拱得醉翁香满袖。
浣溪沙·归梦悠扬见未真
归梦悠扬见未真。绣衾恰有暗香薰。五更分得楚台春。
呈南堂静禅师
从来姿韵爱风流,几笑时人向外求。万别千差无觅处,得来元在鼻尖头。
忆王孙·绛唇初点粉红新
绛唇初点粉红新。凤镜临妆已逼真。苒苒钗头香趁人。惜芳晨。玉骨冰姿别是春。
- 查看全部作品