缺名一的代表作
五言白话诗·其十
天下恶官职,不过是府兵。四面有贼动,当日即须行。有缘重相见,业薄即隔生。逢贼被打煞,五品无人诤。生住无常界,攘攘满街行。只拟人间死,不肯佛边生。
五言白话诗·其二十五
虚沾一百年,八十最是老。逢头捉将去,无老亦无小。须臾得暂时,恰同霜下草。横遭狂风吹,总即连根倒。悠悠度今日,今夜谁能保。语你愚痴人,急修未来道。
五言白话诗·其二十四
生坐四合舍,死入土角䚥。窅窅黑暗眠,永别明灯烛。死鬼忆四时,八节生人哭。
五言白话诗·其十六
狼多羊数少,莫畜恶儿子。年是无限年,你身甚急速。有意造罪根,无心念诸佛。你从何处来,脓血相和出。身如水上泡,暂时还却没。魂魄游空虚,盲人入暗窟。生死如江河,波浪?啾唧。
五言白话诗·其十七
世间日月明,皎皎照众生。贵者乘车马,贱者膊担行。富者前身种,贫者悭贪生。贫富有殊别,业报自相迎。闻强造功德,吃著自身荣。智者天上去,愚者入深坑。
五言白话诗·其二十二
身如内架堂,命似堂中烛。风急吹烛灭,即是空堂屋。家贫无好衣,造得一袄子。中心禳破毡,还将布作里。清贫常使乐,不用浊富贵。白日串项行,夜眠还作被。
五言白话诗·其十四
工匠莫学巧,巧即他人使。身是自来奴,妻亦官人婢。夫婿暂时无,曳将仍被耻。未作道与钱,作了擘眼你。
五言白话诗·其二
人生一代间,贫富不觉老。王役逼驱驱,走多换行少。他家马上坐,我身步擎草。种得果报缘,不须自烦恼。受报人中生,本为前身罪。今身不修福,痴愚脓血袋。病困卧著床,悭心由不改。临死命欲终,□财不忏悔。身死妻后...
五言白话诗·其十五
奴人赐酒食,恩言出义气。无赖不与钱,蛆心打脊使。贫穷实可怜,饥寒肚露地。户役一槩差,不办棒下死。宁可出头坐,谁肯被鞭耻。何为抛宅走,良由不得止。
五言白话诗·其四
世间慵懒人,五分向有二。例著一草衫,两膊成山字。出语觜头高,诈作达官子。草舍元无床,无毡复无被。他家人定卧,日西展脚睡。诸人五更走,日高未肯起。朝庭数千人,平章共博戏。菜粥吃一□,街头阔立地。逢人若共...
- 查看全部作品