释净端的代表作
偈六首·其四
村里师子村里弄,眉毛与眼一齐动。开却口,肚里直笼统,不爱人取奉。直饶弄列帝王宫,也是一场乾打鬨。
山居
吴山古寺近溪边,高阁虚堂景象全。林下寂寥炉火尽,未眠犹听夜行船。
偈六首·其五
天上无双月,人间只一僧。一堂风冷淡,千古意分明。
偈四首·其一
七处徵心心不遂,懵懂阿难不瞥地。直饶徵得见无心,也是泥中洗土块。
题假山石
无用无知顽石头,天生奇巧世人求。算来世上无闲物,假使无情不自由。
题归云庵壁
老来林下养闲躯,茅屋清虚蚊蚋无。一径松虱何处起,入松穿竹两三株。
偈四首·其二
八还之教垂来久,自古宗师各分剖。直饶还得不还时,也是虾逃不出斗。
张居士相访
清河居十别多年,一笑相逢信有缘。莫讶老僧无别话,平常心是祖师禅。
- 查看全部作品