宋代 29 浏览 0 喜欢
〔宋代〕邓允端
涉江采芙蓉,欲采寄所思。所思今何在,望断天一涯。将花照秋水,秋水清且漪。行乐不得再,日暮空凄悲。
诗里玄机海样深,散于章句敛于心。会时要似庖丁刃,妙处应同靖节琴。韵胜想君言外得,字新令我意边寻。痴人说梦终难信,何日樽前取次吟。
梧桐叶落秋容早,夜夜寒蛩泣衰草。凤钗金冷鬓云凋,可惜红颜镜中老。音尘望断沈双鲤,唤起相思何日已。琐窗人静月轮孤,六曲屏山冷如水。
拨开宿火起炉烟,留得馀香伴夜禅。落尽碧桃春不管,东风却放柳飞绵。
王安石
辛弃疾
杨万里
范成大
范仲淹
林升
苏轼
王十朋
晏殊
李纲
梅尧臣
楼钥