-
河渎神·铜鼓赛神来
古诗《河渎神·铜鼓赛神来》唐·温庭筠,铜鼓赛神来,满庭幡盖裴回。水村江浦过风雷,楚山如画烟开。离别艣声空萧索,玉容惆怅妆薄。青麦燕飞落落,卷帘愁对珠阁。
-
和太常杜少卿东都脩行里有嘉莲
古诗《和太常杜少卿东都脩行里有嘉莲》唐·温庭筠,春秋罢注直铜龙,旧宅嘉莲照水红。
-
送淮阴孙令之官
古诗《送淮阴孙令之官》唐·温庭筠,隋堤杨柳烟,孤棹正悠然。
-
光风亭夜宴妓有醉殴者
古诗《光风亭夜宴妓有醉殴者》唐·温庭筠,吴国初成阵,王家欲解围。拂巾双雉叫,飘瓦两鸳飞。
-
遐方怨·花半拆
古诗《遐方怨·花半拆》唐·温庭筠,花半拆,雨初晴。未卷珠帘,梦残惆怅闻晓莺。宿妆眉浅粉山横。约鬟鸾镜里,绣罗轻。
-
和友人伤歌姬
古诗《和友人伤歌姬》唐·温庭筠,月缺花残莫怆然,花须终发月终圆。更能何事销芳念,亦有浓华委逝川。一曲艳歌留婉转,九原春草妒婵娟。王孙莫学多情客,自古多情损少年。
-
清平乐·上阳春晚
古诗《清平乐·上阳春晚》唐·温庭筠,上阳春晚,宫女愁蛾浅。新岁清平思同辇,争奈长安路远。凤帐鸳被徒熏,寂寞花琐千门。竞把黄金买赋,为妾将上明君。
-
酒泉子·楚女不归
古诗《酒泉子·楚女不归》唐·温庭筠,楚女不归,楼枕小河春水。月孤明,风又起,杏花稀。玉钗斜篸云鬟重,裙上金缕凤。八行书,千里梦,雁南飞。
-
菩萨蛮·夜来皓月才当午
古诗《菩萨蛮·夜来皓月才当午》唐·温庭筠,夜来皓月才当午,重帘悄悄无人语。深处麝烟长,卧时留薄妆。当年还自惜,往事那堪忆。花露月明残,锦衾知晓寒。
-
寒食日作
古诗《寒食日作》唐·温庭筠,红深绿暗径相交,抱暖含芳披紫袍。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
马嵬佛寺
古诗《马嵬佛寺》唐·温庭筠,荒鸡夜唱战尘深,五鼓雕舆过上林。
-
李先生别墅望僧舍宝刹因作双韵声
古诗《李先生别墅望僧舍宝刹因作双韵声》唐·温庭筠,栖息消心象,檐楹溢艳阳。帘栊兰露落,邻里柳林凉。高阁过空谷,孤竿隔古冈。潭庐同淡荡,仿佛复芬芳。
-
雪二首·其二
古诗《雪二首·其二》唐·温庭筠,砚水池先冻,窗风酒易消。鸦声出山郭,人迹过村桥。稍急方萦转,才深未寂寥。细光穿暗隙,轻白驻寒条。草静封还折,松攲堕复摇。谢庄今病眼,无意坐通...
-
反生桃花发因题
古诗《反生桃花发因题》唐·温庭筠,疾眼逢春四壁空,夜来山雪破东风。未知王母千年熟,且共刘郎一笑同。已落又开横晚翠,似无如有带朝红。僧虔蜡炬高三尺,莫惜连宵照露丛。
-
堂堂曲
古诗《堂堂曲》唐·温庭筠,钱唐岸上春如织,淼淼寒潮带晴色。淮南游客马连嘶,碧草迷人归不得。风飘客意如吹烟,纤指殷勤伤雁弦。一曲堂堂红烛筵,长鲸泻酒如飞泉。
-
边笳曲
古诗《边笳曲》唐·温庭筠,朔管迎秋动,雕阴雁来早。
-
赠卢长史
古诗《赠卢长史》唐·温庭筠,移病欲成隐,扁舟归旧居。
-
宿沣曲僧舍
古诗《宿沣曲僧舍》唐·温庭筠,东郊和气新,芳霭远如尘。客舍停疲马,僧墙画故人。沃田桑景晚,平野菜花春。更想严家濑,微风荡白蘋。
-
宿松门寺
古诗《宿松门寺》唐·温庭筠,白石青崖世界分,卷帘孤坐对氛氲。
-
诉衷情·莺语
古诗《诉衷情·莺语》唐·温庭筠,莺语,花舞,春昼午,雨霏微。金带枕,宫锦,凤凰帷。柳弱燕交飞,依依。辽阳音信稀,梦中归。