-
拂舞词
古诗《拂舞词》唐·温庭筠,黄河怒浪连天来,大响谹谹如殷雷。龙伯驱风不敢上,百川喷雪高崔嵬。二十三弦何太哀,请公勿渡立徘徊。下有狂蛟锯为尾,裂帆截棹磨霜齿。神椎凿石塞神...
-
春日野行
古诗《春日野行》唐·温庭筠,骑马踏烟莎,青春奈怨何。蝶翎朝粉尽,鸦背夕阳多。柳艳欺芳带,山愁萦翠蛾。别情无处说,方寸是星河。
-
杨柳八首·其四
古诗《杨柳八首·其四》唐·温庭筠,金缕毵毵碧瓦沟,六宫眉黛惹春愁。晚来更带龙池雨,半拂阑干半入楼。
-
春晓曲
古诗《春晓曲》唐·温庭筠,家临长信往来道,乳燕双双拂烟草。油壁车轻金犊肥,流苏帐晓春鸡早。笼中娇鸟暖犹睡,帘外落花闲不扫。衰桃一树近前池,似惜红颜镜中老。
-
李羽处士故里
古诗《李羽处士故里》唐·温庭筠,柳不成丝草带烟,海槎东去鹤归天。
-
锦城曲
古诗《锦城曲》唐·温庭筠,蜀山攒黛留晴雪,簝笋蕨芽萦九折。江风吹巧剪霞绡,花上千枝杜鹃血。杜鹃飞入岩下丛,夜叫思归山月中。巴水漾情情不尽,文君织得春机红。怨魄未归芳草...
-
江岸即事
古诗《江岸即事》唐·温庭筠,水容侵古岸,峰影度青苹。庙竹唯闻鸟,江帆不见人。雀声花外暝,客思柳边春。别恨转难尽,行行汀草新。
-
咏寒宵
古诗《咏寒宵》唐·温庭筠,寒宵何耿耿,良宴有馀姿。
-
南歌子·似带如丝柳
古诗《南歌子·似带如丝柳》唐·温庭筠,似带如丝柳,团酥握雪花。帘卷玉钩斜。九衢尘欲暮,逐香车。
-
题萧山庙
古诗《题萧山庙》唐·温庭筠,故道木阴浓,荒祠山影东。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
女冠子·含娇含笑
古诗《女冠子·含娇含笑》唐·温庭筠,含娇含笑,宿翠残红窈窕,鬓如蝉。寒玉簪秋水,轻纱卷碧烟。雪胸鸾镜里,琪树凤楼前。寄语青娥伴,早求仙。
-
法云寺双桧
古诗《法云寺双桧》唐·温庭筠,晋朝名辈此离群,想对浓阴去住分。题处尚寻王内史,画时应是顾将军。长廊夜静声疑雨,古殿秋深影胜云。一下南台到人世,晓泉清籁更难闻。
-
初秋寄友人
古诗《初秋寄友人》唐·温庭筠,闲梦正悠悠,凉风生竹楼。
-
女冠子·霞帔云发
古诗《女冠子·霞帔云发》唐·温庭筠,霞帔云发,钿镜仙容似雪,画愁眉。遮语回轻扇,含羞下绣帷。玉楼相望久,花洞恨来迟。早晚乘鸾去,莫相遗。
-
南歌子·手里金鹦鹉
古诗《南歌子·手里金鹦鹉》唐·温庭筠,手里金鹦鹉,胸前绣凤凰。偷眼暗形相,不如从嫁与,作鸳鸯。
-
玉蝴蝶·秋风凄切伤离
古诗《玉蝴蝶·秋风凄切伤离》唐·温庭筠,秋风凄切伤离,行客未归时。塞外草先衰,江南雁到迟。芙蓉凋嫩脸,杨柳堕新眉。摇落使人悲,断肠谁得知。
-
过华清宫二十二韵
古诗《过华清宫二十二韵》唐·温庭筠,忆昔开元日,承平事胜游。
-
杨柳八首·其三
古诗《杨柳八首·其三》唐·温庭筠,苏小门前柳万条,毵毵金线拂平桥。黄莺不语东风起,深闭朱门伴细腰。
-
原隰荑绿柳
古诗《原隰荑绿柳》唐·温庭筠,迥野韶光早,晴川柳满堤。拂尘生嫩绿,披雪见柔荑。碧玉牙犹短,黄金缕未齐。腰肢弄寒吹,眉意入春闺。预恐狂夫折,迎牵逸客迷。新莺将出谷,应借一枝...
-
菩萨蛮·凤凰相对盘金缕
古诗《菩萨蛮·凤凰相对盘金缕》唐·温庭筠,凤凰相对盘金缕,牡丹一夜经微雨。明镜照新妆,鬓轻双脸长。画楼相望久,栏外垂丝柳。音信不归来,社前双燕回。