-
题襄阳米芾祠·其一
古诗《题襄阳米芾祠·其一》宋·黄庭坚,千峰映碧湘,真叟此中藏。饭不着石吃,眉应似发长。枫梩支酒瓮,鸐风落琴床。强效忘机者,斯人尚未忘。
-
何氏悦亭咏柏
古诗《何氏悦亭咏柏》宋·黄庭坚,涧底长松风雨寒,冈头老柏颜色悦。天生草木臭味同,同盛同衰见冰雪。君莫爱清江百尺船,刀锯来谋岁寒节。千林无叶草根黄,苍髯龙吟送日月。
-
枯骨颂
古诗《枯骨颂》宋·黄庭坚,清扬巧笑倾人城,骄气矜色增我慢。无始时来生死趣,八万苦业所依止。皮肤落尽露拴索,一切虚诳法现前。不见全牛可下刀,无垢光明本三昧。
-
以同心之言其臭如兰为韵寄李子先·其六
古诗《以同心之言其臭如兰为韵寄李子先·其六》宋·黄庭坚,穷阎蒿蔓膻,富屋酒肉臭。酒肉令人肥,蒿蔓令人瘦。欲从钟鼎食,复恐忧患构。秦时千户侯,寂寞种瓜后。
-
谢曹子方惠二物二首·其一·博山炉
古诗《谢曹子方惠二物二首·其一·博山炉》宋·黄庭坚,飞来海上峰,琢出华阴碧。炷香上袅袅,映我鼻端白。听公谈昨梦,沙暗雨矢石。今此非梦耶,烟寒已无迹。
-
步蟾宫·妓女
古诗《步蟾宫·妓女》宋·黄庭坚,虫儿真个忒灵利。恼乱得、道人眼起。醉归来、恰似出桃源,但目送、落花流水。何妨随我归云际。共作个、住山活计。照清溪,匀粉面,插山花,也须胜、风...
-
赠高子勉四首·其二
古诗《赠高子勉四首·其二》宋·黄庭坚,张侯海内长句,晁子庙中雅歌。高郎少加笔力,我知三杰同科。
-
戏赠彦深
古诗《戏赠彦深》宋·黄庭坚,李髯家徒立四壁,未尝一饭能留客。春寒茅屋交相风,倚墙扪虱读书策。老妻甘贫能养姑,宁剪髻鬟不典书。大儿得餐不索鱼,小儿得裈不索襦。庾郎鲑菜二十...
-
放言十首·其三
古诗《放言十首·其三》宋·黄庭坚,轻肥马上郎,枯槁林下士。声名斫自然,势利焚和气。智人不骇俗,同朝皆用事。物外有华胥,时时梦中至。
-
送吕知常赴太和丞
古诗《送吕知常赴太和丞》宋·黄庭坚,我去太和欲期矣,吕君初得太和官。邑中亦有文字乐,惜不同君涧谷盘。观山千尺夜泉落,快阁六月江风寒。往寻佳境不知处,扫壁觅我题诗看。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
次韵奉送公定
古诗《次韵奉送公定》宋·黄庭坚,去年君渡河,枣下实离离。今年君渡河,剥枣咏豳诗。直缘恩义重,不惮鞍马疲。诗书半行李,道路费岁时。亲交叹存亡,学问访阙遗。我多后时悔,君亦见事...
-
吊死心禅师偈
古诗《吊死心禅师偈》宋·黄庭坚,海风吹落楞伽山,四海禅徒着眼看。一把柳丝收不得,和烟搭在玉栏干。
-
绣林亭
古诗《绣林亭》宋·黄庭坚,风流亭馆在岧峣,芬馥园林锦绣饶。红影绿阴成翠幄,叠萝盘薜上青霄。仙源误入春晴后,淑气初乾夜雨消。看破只应枝上蝶,弄香飞舞过山腰。
-
戏题戎州作余真
古诗《戏题戎州作余真》宋·黄庭坚,前身寒山子,后身黄鲁直。颇遭俗人恼,思欲入石壁。
-
戏赠高述六言
古诗《戏赠高述六言》宋·黄庭坚,江湖心计不浅,翰墨风流有馀。相期乃千载事,要须读五车书。
-
次韵子瞻赠王定国
古诗《次韵子瞻赠王定国》宋·黄庭坚,远志作小草,蛙衣生陵屯。但为居移气,其实何足言。名下难为人,丑好随手翻。百年炊未熟,一垤蚁追奔。夏日蓬山永,戎葵茂墙藩。王子吐佳句,如茧丝出...
-
绣带子·张宽夫园赏梅
古诗《绣带子·张宽夫园赏梅》宋·黄庭坚,小院一枝梅。冲破晓寒开。晚到芳园游戏,满袖带香回。玉酒覆银杯。尽醉去、犹待重来。东邻何事,惊吹怨笛,雪片成堆。
-
送慧林明茶头颂
古诗《送慧林明茶头颂》宋·黄庭坚,慧林有一老人,恰似银瓮盛雪。彻底元无渗漏,旁观但知皎洁。有徒三百二百,木钻漫钻磐石。或遇东海鲤鱼,一棒令生羽翼。其馀两两三三,归堂又要茶吃。...
-
定风波·上客休辞酒浅深
古诗《定风波·上客休辞酒浅深》宋·黄庭坚,上客休辞酒浅深。素儿歌里细听沈。粉面不须歌扇掩,闲静,一声一字总关心。花外黄鹂能密语。休诉。有花能得几时斟。画作远山临碧水。明媚。梦为胡蝶去...
-
减字木兰花·私情
古诗《减字木兰花·私情》宋·黄庭坚,终宵忘寐,好事如何犹尚未。仔细沉吟,珠泪盈盈湿袖襟。与君别也,愿在郎心莫暂舍。记取盟言,闻早回程却再圆。