-
次韵文安国纪梦
古诗《次韵文安国纪梦》宋·黄庭坚,道人偶许俗人知,法喜非妻解养儿。夜久金茎添沆瀣,室虚璧月映琉璃。远来醉侠匆匆去,近出诗仙句句奇。独怪区区践绳墨,相逢未省角巾敧。
-
中秋
古诗《中秋》宋·黄庭坚,灏气才中兔魄圆,众躔韬彩独娟娟。魏宫乌绕空枝上,汉苑桐凋露井前。金液万重涵渤海,玉沙千里对江边。遥知此夕多情思,三级萧台枕碧涟。
-
和答任仲微赠别
古诗《和答任仲微赠别》宋·黄庭坚,任君洒墨即成诗,万物生愁困品题。清似钓船闻夜雨,壮如军垒动秋鼙。寒花篱脚飘金钿,新月天涯挂玉篦。更欲少留观落笔,须判一饮醉如泥。
-
结客
古诗《结客》宋·黄庭坚,结客结英豪,肯同儿女曹。黄金妆佩剑,猛兽画旗旄。北极狼星落,中原王气高。终令贺兰贼,不著赭黄袍。
-
赵令许载酒见过
古诗《赵令许载酒见过》宋·黄庭坚,玉马何时破紫苔,南溪水满绿徘徊。买鱼斫鲙须论网,扑杏供盘不数枚。广汉威名知讼少,平原樽俎费诗催。草玄寂寂下帘幕,稍得闲时公合来。
-
赠别几复
古诗《赠别几复》宋·黄庭坚,风惊鹿散豫章城,邂逅相逢食楚苹。佳友在门忘燕寝,故人发药见平生。只今满坐且樽酒,后夜此堂还月明。契阔愁思已知处,西山影落暮江清。
-
光山道中
古诗《光山道中》宋·黄庭坚,客子空知行路难,中田耕者自高闲。柳条莺啭清阴里,楸树蝉嘶翠带间。梦幻百年随逝水,劳歌一曲对青山。出门捧檄羞闲友,归寿吾亲得解颜。
-
漫书呈仲谋
古诗《漫书呈仲谋》宋·黄庭坚,漫来从宦著青衫,秣马何尝解辔衔。眼见人情如格五,心知外物等朝三。经时道上冲风雨,几日樽前得笑谈。赖有同僚慰羁旅,不然吾已过江南。
-
送陈氏女弟至石塘河
古诗《送陈氏女弟至石塘河》宋·黄庭坚,富贵常多覆族忧,贱贫骨肉不相收。独乘舟去值花雨,寄得书来应麦秋。行李淮山三四驿,风波春水一双鸥。人言离别愁难遣,今日真成始欲愁。
-
从王都尉觅千叶梅云已落尽戏作嘲吹笛侍儿
古诗《从王都尉觅千叶梅云已落尽戏作嘲吹笛侍儿》宋·黄庭坚,若为可耐昭华得,脱帽看发已微霜。催尽落梅春已半,更吹三弄乞风光。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
从斌老乞苦笋
古诗《从斌老乞苦笋》宋·黄庭坚,南园苦笋味胜肉,箨龙称冤莫采录。烦君更致苍玉束,明日风雨皆成竹。
-
招子高二十二韵兼简常甫世弼
古诗《招子高二十二韵兼简常甫世弼》宋·黄庭坚,我行向厌次,夏扇日在摇。甘瓜未除垄,高柳尚鸣蜩。驾言聊摄归,飞霜晓封条。负薪泣裘褐,公子御狐貂。岁月坐晼晚,鬓颜飒然凋。道德千古事,斯文非一...
-
绝句
古诗《绝句》宋·黄庭坚,富贵功名茧一盆,缫车头绪正纷纷。肯寻冷淡做生活,定是著书扬子云。
-
次韵谢子高读渊明传
古诗《次韵谢子高读渊明传》宋·黄庭坚,枯木嵌空微暗淡,古器虽在无古弦。袖中正有南风手,谁为听之谁为传。风流岂落正始后,甲子不数义熙前。一轩黄菊平生事,无酒令人意缺然。
-
出迎使客质明放船自瓦窑归
古诗《出迎使客质明放船自瓦窑归》宋·黄庭坚,鼓吹喧江雨不开,丹枫落叶放船回。风行水上如云过,地近岭南无雁来。楼阁人家卷帘幕,菰蒲鸥鸟乐湾洄。惜无陶谢挥斤手,诗句纵横付酒杯。
-
赠朱方李道人
古诗《赠朱方李道人》宋·黄庭坚,颧骨横穿寿门过,年比数珠剩三颗。横吹铁笛如怒雷,国初旧人惟有我。
-
洪范以不合俗人题厅壁二绝句次韵和之·其二
古诗《洪范以不合俗人题厅壁二绝句次韵和之·其二》宋·黄庭坚,埋没高才筑钓间,风云未会要鲵桓。南康郡下参军耳,付与红尘白眼看。
-
读谢安传
古诗《读谢安传》宋·黄庭坚,倾败秦师琰与玄,矫情不顾驿书传。持危又幸桓温死,太傅功名亦偶然。
-
海棠
古诗《海棠》宋·黄庭坚,海棠院里寻春色,日炙蔫红满院香。不觉风光都过了,东窗浑为读书忙。
-
次韵汉公招七兄
古诗《次韵汉公招七兄》宋·黄庭坚,白发霏霏雪点斑,朱樱忽忽鸟衔残。公庭休吏进汤饼,语燕无人窥井栏。诗句多传知有暇,道人相见不应难。老郎亲屈延处士,风味依稀如姓桓。