-
醉花间·月落霜繁深院闭
古诗《醉花间·月落霜繁深院闭》五代·冯延巳,月落霜繁深院闭,洞房人正睡。桐树倚雕檐,金井临瑶砌。晓风寒不啻,独立成憔悴,闲愁浑未已。离人心绪自无端,莫思量,休退悔。
-
菩萨蛮·西风袅袅凌歌扇
古诗《菩萨蛮·西风袅袅凌歌扇》五代·冯延巳,西风袅袅凌歌扇,秋期正与行云远。花叶脱霜红,流萤残月中。兰闺人在否,千里重楼暮。翠被已销香,梦随寒漏长。
-
菩萨蛮·沉沉朱户横金锁
古诗《菩萨蛮·沉沉朱户横金锁》五代·冯延巳,沉沉朱户横金锁,纱窗月影随花过。烛泪欲阑干,落梅生晚寒。宝钗横翠凤,千里香屏梦。云雨已荒凉,江南春草长。
-
采桑子·酒阑睡觉天香暖
古诗《采桑子·酒阑睡觉天香暖》五代·冯延巳,酒阑睡觉天香暖,绣户慵开,香印成灰,独背寒屏理旧眉。朦胧却向灯前卧,窗月徘徊,晓梦初回,一夜东风绽早梅。
-
抛球乐·霜积秋山万树红
古诗《抛球乐·霜积秋山万树红》五代·冯延巳,霜积秋山万树红,倚岩楼上挂朱栊。白云天远重重恨,黄叶烟深淅淅风。仿佛梁州曲,吹在谁家玉笛中。
-
采桑子·笙歌放散人归去
古诗《采桑子·笙歌放散人归去》五代·冯延巳,笙歌放散人归去,独宿红楼。月上云收,一半珠帘挂玉钩。起来点检经由地,处处新愁,凭仗东流,将取离心过橘洲。
-
虞美人·玉钩鸾柱调鹦鹉
古诗《虞美人·玉钩鸾柱调鹦鹉》五代·冯延巳,玉钩鸾柱调鹦鹉,宛转留春语。云屏冷落画堂空,薄晚春寒无奈、落花风。搴帘燕子低飞去,拂镜尘鸾舞。不知今夜月眉弯,谁佩同心双结、倚阑干。
-
鹊踏枝·芳草满园花满目
古诗《鹊踏枝·芳草满园花满目》五代·冯延巳,芳草满园花满目,帘外微微,细雨笼庭竹。杨柳千条珠□□,碧池波绉鸳鸯浴。窈窕人家颜似玉,弦管泠泠,齐奏云和曲。公子欢筵犹未足,斜阳不用相催促。
-
三台令·南浦
古诗《三台令·南浦》五代·冯延巳,南浦,南浦,翠鬟离人何处?当时携手高楼,依旧楼前水流。流水,流水,中有伤心双泪。
-
菩萨蛮·金波远逐行云去
古诗《菩萨蛮·金波远逐行云去》五代·冯延巳,金波远逐行云去,疏星时作银河渡。花影卧秋千,更长人不眠。玉筝弹未彻,凤髻黄钗脱。忆梦翠蛾低,微风吹绣衣。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
应天长·一弯初月临鸾镜
古诗《应天长·一弯初月临鸾镜》五代·冯延巳,一弯初月临鸾镜,云鬓凤钗慵不整。珠帘静,重楼迥,惆怅落花风不定。绿烟低柳径,何处辘轳金井。昨夜更阑酒醒,春愁胜却病。
-
上行杯·落梅着雨消残粉
古诗《上行杯·落梅着雨消残粉》五代·冯延巳,落梅着雨消残粉,云重烟轻寒食近。罗幕遮香,柳外秋千出画墙。春山颠倒钗横凤,飞絮入檐春睡重。梦里佳期,只许庭花与月知。
-
如梦令·尘拂玉台鸾镜
古诗《如梦令·尘拂玉台鸾镜》五代·冯延巳,尘拂玉台鸾镜,凤髻不堪重整。绡帐泣流苏,愁掩玉屏人静。多病,多病,自是行云无定。
-
菩萨蛮·欹鬟堕髻摇双桨
古诗《菩萨蛮·欹鬟堕髻摇双桨》五代·冯延巳,欹鬟堕髻摇双桨,采莲晚出清江上。顾影约流萍,楚歌娇未成。相逢颦翠黛,笑把珠珰解。家住柳阴中,画桥东复东。
-
蝶恋花·窗外寒鸡天欲曙
古诗《蝶恋花·窗外寒鸡天欲曙》五代·冯延巳,窗外寒鸡天欲曙,香印成灰,坐起浑无绪。庭际高梧凝宿雾,卷帘双鹊惊飞去。屏上罗衣闲绣缕,一饷关情,忆遍江南路。夜夜梦魂休谩语,已知前事无寻处。
-
南乡子·细雨湿流光
古诗《南乡子·细雨湿流光》五代·冯延巳,细雨湿流光,芳草年年与恨长。烟锁凤楼无限事,茫茫。鸾镜鸳衾两断肠。魂梦任悠扬,睡起杨花满绣床。薄悻不来门半掩,斜阳。负你残春泪几行。
-
鹊踏枝·萧索清秋珠泪坠
古诗《鹊踏枝·萧索清秋珠泪坠》五代·冯延巳,萧索清秋珠泪坠,枕簟微凉,展转浑无寐。残酒欲醒中夜起,月明如练天如水。阶下寒声啼络纬,庭树金风,悄悄重门闭。可惜旧欢携手地,思量一夕成憔悴。
-
更漏子·金剪刀
古诗《更漏子·金剪刀》五代·冯延巳,金剪刀,青丝发,香墨蛮笺亲札。各粉泪,一时封,此情千万重。垂蓬鬓,尘青镜,已分今生薄命。将远恨,上高楼,寒江天外流。
-
鹊踏枝·谁道闲情抛掷久
古诗《鹊踏枝·谁道闲情抛掷久》五代·冯延巳,谁道闲情抛掷久。每到春来,惆怅还依旧。日日花前常病酒,敢辞镜里朱颜瘦。河畔青芜堤上柳。为问新愁,何事年年有。独立小桥风满袖,平林新月人归后。
-
鹊踏枝·几日行云何处去
古诗《鹊踏枝·几日行云何处去》五代·冯延巳,几日行云何处去?忘却归来,不道春将暮。百草千花寒食路,香车系在谁家树?泪眼倚楼频独语。双燕来时,陌上相逢否?撩乱春愁如柳絮,依依梦里无寻处。