-
如梦令·盏底一盘金凤
古诗《如梦令·盏底一盘金凤》宋·朱敦儒,盏底一盘金凤,满泛酒光浮动。引我上烟霞,智力一时无用。无用。无用。蹋破十洲三洞。
-
好事近·猛向这边来
古诗《好事近·猛向这边来》宋·朱敦儒,猛向这边来,得个信音端的。天与一轮钓线,领烟波千亿。红尘今古转船头,鸥鹭已陈迹。不受世间拘束,任东西南北。
-
临江仙·堪笑一场颠倒梦
古诗《临江仙·堪笑一场颠倒梦》宋·朱敦儒,堪笑一场颠倒梦,元来恰似浮云。尘劳何事最相亲。今朝忙到夜,过腊又逢春。流水滔滔无住处,飞光忽忽西沉。世间谁是百年人。个中须著眼,认取自家身。
-
好事近·短棹钓船轻
古诗《好事近·短棹钓船轻》宋·朱敦儒,短棹钓船轻,江上晚烟笼碧。塞雁海鸥分路,占江天秋色。锦鳞拨剌满篮鱼,取酒价相敌。风顺片帆归去,有何人留得。
-
好事近·拨转钓鱼船
古诗《好事近·拨转钓鱼船》宋·朱敦儒,拨转钓鱼船,江海尽为吾宅。恰向洞庭沽酒,却钱塘横笛。醉颜禁冷更添红,潮落下前碛。经过子陵滩畔,得梅花消息。
-
减字木兰花·刘郎已老
古诗《减字木兰花·刘郎已老》宋·朱敦儒,刘郎已老,不管桃花依旧笑。要听琵琶,重院莺啼觅谢家。曲终人醉,多似浔阳江上泪。万里东风,国破山河落照红。
-
临江仙·直自凤凰城破后
古诗《临江仙·直自凤凰城破后》宋·朱敦儒,直自凤凰城破后,擘钗破镜分飞。天涯海角信音稀。梦回辽海北,魂断玉关西。月解重圆星解聚,如何不见人归?今春还听杜鹃啼。年年看塞雁,一十四番回。
-
好事近·摇首出红尘
古诗《好事近·摇首出红尘》宋·朱敦儒,摇首出红尘,醒醉更无时节。活计绿蓑青笠,惯披霜冲雪。晚来风定钓丝闲,上下是新月。千里水天一色,看孤鸿明灭。
-
水调歌头·淮阴作
古诗《水调歌头·淮阴作》宋·朱敦儒,当年五陵下,结客占春游。红缨翠带,谈笑春马水西头。落日经过桃叶,不管插花归去,小袖挽人留。换酒春壶碧,脱帽醉青楼。楚云惊,陇水散,两漂流。如...
-
好事近·眼里数闲人
古诗《好事近·眼里数闲人》宋·朱敦儒,眼里数闲人,只有钓翁潇洒。已佩水仙宫印,恶风波不怕。此心那许世人知,名姓是虚假。一棹五湖三岛,任船儿尖耍。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
卜算子·古涧一枝梅
古诗《卜算子·古涧一枝梅》宋·朱敦儒,古涧一枝梅,免被园林锁。路远山深不怕寒,似共春相趓。幽思有谁知,托契都难可。独自风流独自香,明月来寻我。
-
雨中花·岭南作
古诗《雨中花·岭南作》宋·朱敦儒,故国当年得意,射麋上苑,走马长楸。对葱葱佳气,赤县神州。好景何曾虚过,胜友是处相留。向伊川雪夜,洛浦花朝,占断狂游。胡尘卷地,南走炎荒,曳裾...
-
浣溪沙·雨湿清明香火残
古诗《浣溪沙·雨湿清明香火残》宋·朱敦儒,雨湿清明香火残,碧溪桥外燕泥寒。日长独自倚阑干。脱箨修篁初散绿,褪花新杏未成酸。江南春好与谁看。
-
好事近·春雨细如尘
古诗《好事近·春雨细如尘》宋·朱敦儒,春雨细如尘,楼外柳丝黄湿。风约绣帘斜去,透窗纱寒碧。美人慵翦上元灯,弹泪倚瑶瑟。却上紫姑香火,问辽东消息。
-
柳枝·江南岸
古诗《柳枝·江南岸》宋·朱敦儒,江南岸,柳枝;江北岸,柳枝;折送行人无尽时。恨分离,柳枝。酒一杯,柳枝;泪双垂,柳枝;君到长安百事违。几时归?柳枝。
-
朝中措·先生馋病老难医
古诗《朝中措·先生馋病老难医》宋·朱敦儒,先生馋病老难医。赤米餍晨炊。自种畦中白菜,腌成饔里黄薤。肥葱细点,香油慢焰,汤饼如丝。早晚一杯无害,神仙九转休痴。
-
卜算子·旅雁向南飞
古诗《卜算子·旅雁向南飞》宋·朱敦儒,旅雁向南飞,风雨群初失。饥渴辛勤两翅垂,独下寒汀立。鸥鹭苦难亲,矰缴忧相逼。云海茫茫无处归,谁听哀鸣急!
-
朝中措·先生筇杖是生涯
古诗《朝中措·先生筇杖是生涯》宋·朱敦儒,先生筇杖是生涯,挑月更担花。把住都无憎爱,放行总是烟霞。飘然携去,旗亭问酒,萧寺寻茶。恰似黄鹂无定,不知飞到谁家?
-
念奴娇·插天翠柳
古诗《念奴娇·插天翠柳》宋·朱敦儒,插天翠柳,被何人,推上一轮明月。照我藤床凉似水,飞入瑶台琼阙。雾冷笙箫,风轻环佩,玉锁无人掣。闲云收尽,海光天影相接。谁信有药长生,素娥新链...
-
采桑子·彭浪矶
古诗《采桑子·彭浪矶》宋·朱敦儒,扁舟去作江南客,旅雁孤云。万里烟尘,回首中原泪满巾。碧山对晚汀洲冷,枫叶芦根。日落波平,愁损辞乡去国人。