-
鹊桥仙·远公莲社
古诗《鹊桥仙·远公莲社》宋·张抡,远公莲社,流传图画,千古声名犹在。后人多少继遗踪,到我便、失惊打怪。西方未到,官方先到,冤我白衣吃菜。龙华三会愿相逢,怎敢学、他家二会。
-
满庭芳·寿杨殿帅
古诗《满庭芳·寿杨殿帅》宋·张抡,威彻冰河,兵严玉帐,济时人在壶天。妙龄谈笑,图画上凌烟。但见勋书鼎鼐,谁知道、名列高仙。风云会,钩陈羽卫,绿鬓影貂蝉。绵绵。流庆远,芝兰秀发...
-
诉衷情令·闲中一首醉时歌
古诗《诉衷情令·闲中一首醉时歌》宋·张抡,闲中一首醉时歌,此乐信无过。阳春自来寡和,谁与乐天和。言不尽,意何多。且蹉跎。功名莫问,富贵休言,到底如何。
-
点绛唇·浮世如何
古诗《点绛唇·浮世如何》宋·张抡,浮世如何,问花何事花无语。夜来风雨。已送韶华暮。念此堪惊,得失休思虑。从今去。醉乡深处。莫管流年度。
-
阮郎归·亭亭槐柳午阴圆
古诗《阮郎归·亭亭槐柳午阴圆》宋·张抡,亭亭槐柳午阴圆,薰风拂舜弦。一轮红日贴中天,乾坤如火然。观上象,想丹田。阳精色正鲜。□从炼得体纯全。朱颜无岁年。
-
菩萨蛮·迟迟暖日群花秀
古诗《菩萨蛮·迟迟暖日群花秀》宋·张抡,人间何处难忘酒,迟迟暖日群花秀。红紫斗芳菲,满园张锦机。春光能几许,多少闲风雨。一盏此时疏,非痴即是愚。
-
踏莎行·一片闲云
古诗《踏莎行·一片闲云》宋·张抡,一片闲云,山头初起。飘然直上虚空里。残虹收雨耸奇峰,春晴鹤舞丹霄外。出岫无心,为霖何意。都缘行止难拘系。幽人心已与云闲,逍遥自在谁能累。
-
蝶恋花·莫笑一瓢门户隘
古诗《蝶恋花·莫笑一瓢门户隘》宋·张抡,莫笑一瓢门户隘,任意游行,出入俱无碍。玉殿珠宫都不爱,别藏大地非尘界。东海扬尘瓢不坏,寒暑□移,瑞日何曾改。一住如今知几载,主人不老长春在。
-
一斛珠·清秋夜寂
古诗《一斛珠·清秋夜寂》宋·张抡,清秋夜寂,圆蟾素影流空碧,都无一点浮云隔。河汉光微,星斗淡无色。日精欲炼须阴魄,更深犹望清宵立,坎离二物都收得。独步瀛洲,方表大丹力。
-
阮郎归·谁言无处避炎光
古诗《阮郎归·谁言无处避炎光》宋·张抡,谁言无处避炎光,山中有草堂。安然一枕即仙乡,竹风穿户凉。名不恋,利都忘,心闲日自长。不须辛苦觅琼浆,华池神水香。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
西江月·仙道于人不
古诗《西江月·仙道于人不》宋·张抡,仙道于人不□,□□□□□□。坎离□□□无穷。不信浮生若梦。君看□□窨雪,寻常见睍消熔。能令新旧再相逢。此是如何作用。
-
鹧鸪天·鹤驭来从玉席前
古诗《鹧鸪天·鹤驭来从玉席前》宋·张抡,鹤驭来从玉席前,笑谈勋业照凌烟。心游物外都无碍,春在壶中别有天。香似雾,酒如泉。华堂冰雪映神仙。灵椿不老青松健,花里年年醉管弦。
-
点绛唇·春入山家
古诗《点绛唇·春入山家》宋·张抡,春入山家,杖藜独步登岩岫。野花争秀。弄蕊香盈袖。对景开怀,莫遣双眉皱。春难久。乱红飞后。留得韶光否。
-
阮郎归·动时思静暑思寒
古诗《阮郎归·动时思静暑思寒》宋·张抡,动时思静暑思寒,尘劳扰扰间。翻云覆雨百千般,几时心地闲。□□□,□□难。将□□□然。自然寒暑不相□。□□□地仙。
-
诉衷情令·闲中一弄七弦琴
古诗《诉衷情令·闲中一弄七弦琴》宋·张抡,闲中一弄七弦琴,此曲少知音。多因淡然无味,不比郑声淫。松院静,竹林深。夜沉沉。清风拂轸,明月当轩,谁会幽心。
-
诉衷情令·闲中一篆百花香
古诗《诉衷情令·闲中一篆百花香》宋·张抡,闲中一篆百花香,袅袅翠□□。低回宛转何似,行路绕羊肠。深竹户,小山房。雅相当。清心默坐,燕寝无风,永日芬芳。
-
蝶恋花·碧海灵桃花朵朵
古诗《蝶恋花·碧海灵桃花朵朵》宋·张抡,碧海灵桃花朵朵,阿母□□,□□□□□。昨夜海风吹玉颗。分明□□□□□。□□□□苞已破,散液流□,馥郁□□□。□□三偷谁可那。如今先手还输我。
-
踏莎行·朝锁烟霏
古诗《踏莎行·朝锁烟霏》宋·张抡,朝锁烟霏,暮凝空翠。千峰迥立层霄外。阴晴变化百千般,丹青难写天然态。人住山中,年华频改。山花落尽山长在。浮生一梦几多时,有谁得似青山耐。
-
朝中措·鸣榔惊起鹭鸶飞
古诗《朝中措·鸣榔惊起鹭鸶飞》宋·张抡,鸣榔惊起鹭鸶飞,山远水弥弥。米贱茅柴酒美,霜清螃蟹螯肥。人生所贵,逍遥快意,此外皆非。却笑东山太傅,几曾梦见蓑衣。
-
西江月·雪似琼花铺地
古诗《西江月·雪似琼花铺地》宋·张抡,雪似琼花铺地,月如宝鉴当空。光辉上下两相通。千古谁窥妙用。若悟珠生蚌腹,方知非异非同。阴阳相感有无中。恍惚已萌真种。